Wojciech Pokora przyszedł na świat w Warszawie, 2 października 1934 roku. Zmarł w Warszawie 4 lutego 2018 roku. Był polskim aktorem teatralnym i filmowym, pedagogiem, artystą kabaretowym oraz reżyserem teatralnym.
Biografia i życiorys Wojciecha Pokory
Wojciech Pokora był Absolwentem wrocławskiego Technikum Budowy Silników Samolotowych. Przez kilka kolejnych lat przepracował w warszawskiej FSO (Fabryce Samochodów Osobowych). Tam też, wraz z m.in. Jerzym Turkiem, Wojciech Pokora był członkiem amatorskiego kółka teatralnego, które działało przy wymienionym zakładzie. W 1958 roku natomiast Pokora ukończył PWST, czyli warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza, by następnie przez wiele lat zajmować się tam właśnie pracą wykładowcy akademickiego.
Rolą dyplomową Pokory na warszawskiej PWST była rola Wiliama w sztuce zatytułowanej „Jak wam się podoba” Szekspira, którą to wyreżyserował Władysław Krasnowiecki, oraz rola Feliksa w sztuce pod tytułem „Kapelusz słomkowy” Eugene Labiche w reżyserii Ludwika Sempolińskiego i Kazimierza Rudzkiego. Z kolei w teatrze repertuarowym Pokora debiutował jako dziennikarz w sztuce autorstwa Friedricha Durrenmatta pt. „Wizyta starszej pani”, którą to wyreżyserował wówczas Ludwik Rene.
Wojciech Pokora był aktorem takich warszawskich teatrów jak Teatr Dramatyczny – w latach 1959-1984, Teatr Nowy – na przestrzeni lat 1984-1990 oraz Teatr Kwadrat (1990-2001). Występował rzecz jasna również w spektaklach Teatru Telewizji, a także w latach 1966-1968 w kabaretach Owca oraz Dudek. W latach natomiast 1990–2005 był Wojciech Pokora aktorem słynnego Kabaretu Olgi Lipińskiej. Ponadto podejmował współpracę w ramach Teatru Rozmaitości w latach 1977-1978, Teatru Komedia (w roku 1979), Teatru Studio (w roku 1983), Teatry 6. piętro (w roku 2011) jak i Och-Teatru (2012-2013). Występował w spektaklach takich reżyserów jak Janusz Kondratiuk, Piotr Cieślak, Wanda Laskowska, Konrad Swinarski oraz Jerzy Jarocki.
Reżyserował oprócz tego w takich miejscach jak Teatr Kwadrat, Teatr Syrena i wielu innych miejscach w kraju, na deskach których oddawał się swojej profesji z pasją aktora wypróbowanego w rozmaitych rolach, stąd też i jego zdolność do spojrzenia obiektywnego, co w połączeniu z najwyższej profesji warsztatem dało sztuki niezapomniane.
Występował głównie, co należy podkreślić, w repertuarze komediowym, choć miał za sobą również role w produkcjach dramatycznych, takich jak choćby „Kiedy miłość była zbrodnią”, „Palace Hotel”, „Szczęśliwy brzeg” oraz „Więzy krwi”.
Wojciech Pokora zmarł 4 lutego 2018 w wieku 83 lat. Powodem odejścia były komplikacje po udarze mózgu, którego artysta doznał w grudniu 2017 roku.
Aktor od roku 1957 do śmierci był w związku z żoną Hanną. Mieli dwie córki oraz pięcioro wnucząt.
Ciekawostki o Wojciechu Pokorze
- 22 września 2015 wyszła na rynek książka zatytułowana „Z Pokorą przez życie”, czyli wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą, który to przeprowadził Krzysztof Pyzia.
- Otrzymał Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego, Złoty Krzyż Zasługi oraz Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
- Jednej ze swych najpopularniejszych ról Wojciech Pokora uczył się w aucie dopiero w drodze na plan. Mowa rzecz jasna o filmie „Poszukiwany, poszukiwana”, po którym to ludzie wołali za nim na ulicy „Marysiu!” a nawet przepuszczali w sklepowych kolejkach.
- W spektaklu „Czarna komedia”, zagrał Pokora ponad siedemset razy, lecz, jak podkreślił w wywiadzie, nic to jednak w porównaniu ze sztuką „Mayday”, którą miał przyjemność wyreżyserować we Wrocławiu. Ją to bowiem wystawiono ponad tysiąc pięćset razy! A to swoisty rekord na mapie teatralnej Polski.
Cytaty Wojciecha Pokory
„Żarty z nazwisk nie są serwowane w najpodlejszym stylu w sytuacji, kiedy autor dowcipu nabija się z własnego nazwiska. Tak skromnie uważam… Co do samej pokory, to w życiu wielokrotnie znajdowałem się w takich momentach, w których owa pokora była niemalże niezbędna. Bez większych oporów wówczas kierowałem się słowami „pokorne ciele dwie matki ssie”. Z perspektywy osiemdziesięciu lat życia mogę przyznać, że na pewno to często pomagało, a już na pewno nie przeszkadzało.”
„(…) farsę gra się głośno, wyraźnie, przy pełnych światłach. (…) Widz musi wszystko widzieć i słyszeć. Ma być mądrzejszy od aktora, ale i dać się zaskoczyć.”
„Zamiast uważać się za wybitnego aktora, wolałem myśleć, że jeszcze wiele nauki przede mną. Jeśli chodziłem do teatru w roli widza, to przede wszystkim po to, by zobaczyć, jak wypadają moi koledzy. Zresztą często tego nie robiłem – bałem się, że zobaczę, jak dobrze grają inni i nie będę chciał dalej wychodzić na scenę, myśląc, że są lepsi ode mnie.”
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu flickr.com. Autorem jest Ja Fryta. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 2.0. https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Pokora
http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,18996207,marysiu-zupa-ci-kipi-wojciech-pokora-nie-przyjalbym.html
https://pl.wikiquote.org/wiki/Wojciech_Pokora
Zobacz także
Ciekawe artykuły
