Stefan Kisielewski, przyszedł na świat w Warszawie 7 marca 1911 roku. Zmarł w Warszawie 27 września 1991 roku. Był polskim prozaikiem, publicystą, kompozytorem, krytykiem muzycznym, pedagogiem, posłem na Sejm PRL II i III kadencji z ramienia frakcji Znak.
Biografia i życiorys Stefana Kisielewskiego
Kisielewski tworzył pod pseudonimem „Kisiel”. Urodził się jako członek rodziny uzdolnionej artystycznie. Ukończył studia filologiczne i filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim, natomiast uzyskawszy później również dyplom na warszawskiej Akademii Muzycznej, w kolejnych latach kontynuował edukację w Paryżu – na studiach kompozytorskich.
W czasie II wojny był żołnierzem AK, udzielał się również w radio podczas trwania powstania warszawskiego. W 1949 Kisielewski został redaktorem naczelnym założonego przez niego pisma „Ruch Muzyczny”. W roku 1945 Kisielewski związał się z Tygodnikiem Powszechnym, od 1981 w tejże gazecie zamieszczał swe felietony, ułożone w cykle takie jak „Głową w ściany”, „Pod włos” i „Bez dogmatu”.
Mentalność i moralność katolicka, a także pragmatyzm i liberalizm – to cechy ego twórczości. Jego publicystyczna działalność przypadła na okres PRL-u. W roku 1989 miał jednak miejsce konflikt pisarza z redakcją pisma Tygodnik Powszechny, ponieważ doszło do cenzurowania jego felietonów. Kisielewski przeniósł się wówczas do Wprost, na łamach którego publikował teksty w formie komentarzy do bieżących wydarzeń, co czynił aż do śmierci w 1991 roku. Rok przed śmiercią zdążył jeszcze ufundować tzw. „Nagrodę Kisiela” przyznawaną corocznie osobom, które swą inicjatywą osiągnęły coś w dziedzinie publicystyki, polityki i przedsiębiorczości.
Debiut powieściowy Kisielewskiego miał miejsce w 1947 roku. Została wydana wtedy książka „Sprzysiężenie”. Rok później na półki księgarń trafiła powieść „Zbrodnia w dzielnicy Północnej”. W latach osiemdziesiątych XX wieku ukazało się kilka powieści politycznych: np. „Widziane z góry”, „Romans zimowy”, „Ludzie z akwarium”.
Jeżeli chodzi o karierę kompozytorską Stefana Kisielewskiego, należy wspomnieć, że artysta tworzył utwory na fortepian przez cały okres swojego dorosłego życia. Powstały toccaty, serenady, kwartety, symfonie, małe rapsodie, sonaty i koncerty.
Ciekawostki o Stefanie Kisielewskim
- Wuj Kisielewskiego, Jan August Kisielewski, był współzałożycielem popularnego kabaretu Zielony Balonik.
- Pseudonimy literackie Kisielewskiego były to: Kisiel, Teodor Klon, Tomasz Staliński, Julia Hołyńska i muzyczny Jerzy Mrugacz. W Paryżu Kisielewski książki wydawał na przykład pod pseudonimem Tomasz Staliński.
- Stefan Kisielewski był członkiem oraz założycielem partii Unia Polityki Realnej.
- Od 1990 przyznawana jest coroczna Nagroda Kisiela. W 2015 została powołano przy tym Fundacje im. Stefana Kisielewskiego.
- Stefan Kisielewski uważany jest dziś za najsłynniejszego polskiego publicystę żyjącego w XX wieku.
Cytaty Stefana Kisielewskiego
„Jakież to smutne i jakie typowe dla polskiej kultury, że jeden z jej najwybitniejszych reprezentantów pozostaje człowiekiem niespełnionym.”
„Gdyby dureń zrozumiał, że jest durniem, automatycznie przestałby być durniem. Z tego wniosek, że durnie rekrutują się jedynie spośród ludzi pewnych, że nie są durniami.”
„Kiepska to prawda, która nie może dojść do ludzkiej świadomości bez reklamy.”
„Od samego mieszania herbata nie staje się słodsza.”
„Nacjonalizm to częstokroć wyraz małej wiary w rzeczywiste możliwości swego narodu.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Kisielewski
- https://wypracowania24.pl/jezyk-polski/8755/stefan-kisielewski-biografia-zyciorys?strona=2
- https://pl.wikiquote.org/wiki/Stefan_Kisielewski
Prawa autorskie do zdjęcia
Zdjęcie pochodzi z portalu wikipedia.org. Autorem jest Edward Knapczyk. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 4.0.
Ciekawe artykuły
