Norman Davies przyszedł na świat w angielskim Bolton, 8 czerwca 1939 roku. Jest brytyjsko-polskim historykiem, angielsko-walijskiego pochodzenia, profesorem Uniwersytetu Londyńskiego, członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Akademii Brytyjskiej, autorem prac z zakresu historii Europy, Wysp Brytyjskich i Polski.I


Biografia i życiorys Normana Daviesa

Davies urodził się jako syn Richarda i Elizabeth Davies, w Bolton, w Lancashire. Jest pochodzenia walijskiego. Studiował w Grenoble we Francji w latach 1957–1958, a następnie w AJP Taylor w Magdalen College w Oksfordzie, gdzie w 1962 r. mógł uzyskać tytuł licencjata historii. W roku 1966 uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie Sussex, a także studiował w Perugii, we Włoszech.

Davies zamierzał studiować doktorat w Związku Radzieckim, ale odmówiono mu wizy wjazdowej, więc zamiast tego udał się do Krakowa, aby studiować na Uniwersytecie Jagiellońskim i przeprowadzić badania na temat wojny polsko-radzieckiej. Ponieważ ta oficjalna historiografia komunistycznej Polski zaprzeczyła tej wojnie, musiał zmienić tytuł swojej dysertacji na brytyjską politykę zagraniczną wobec Polski, czyli lat 1919–20. Po uzyskaniu tytułu doktora w Krakowie w 1968 r. jego angielski tekst został opublikowany w 1972 roku, pod tytułem „Biały Orzeł, Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-radziecka 1919–20”.

Od 1971 roku Davies wykładał historię Polski w School of Slavonic and East European Studies w University College London, gdzie był profesorem od 1985 do 1996 roku, po czym przeszedł na emeryturę. Później został Supernumerary Fellow w Wolfson College w Oksfordzie w latach 1997–2006. W swojej karierze Davies wykładał w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Japonii, Chinach, Polsce.

Wydział historii Uniwersytetu Stanforda odmówił Daviesowi stałego stanowiska w 1986 r. (na głosowaniu było 11 przeciw, 10 za i 1 wstrzymujący się). Decyzja ta została następnie opisana jako „najbliższa i najbardziej dotkliwa decyzja w sprawie kadencji ostatnich lat”. Po nieudanym zorganizowaniu formalnego przesłuchania w sprawie decyzji, Davies złożył pozew przeciwko profesorowi historii Haroldowi Kahnowi i 29 innym profesorom ze Stanford. Sprawa ta została oddalona. Davies starał się następnie uzyskać 3 miliony dolarów odszkodowania od uniwersytetu, twierdząc, że był ofiarą dyskryminacji ze względu na swoje poglądy polityczne (z roszczeniem „zniesławienie”, „naruszenie umowy” i „torturowanie”) ). Sąd orzekł, że z powodu prawa Kalifornii do prywatności „nawet jeśli zakładamy, że … kandydatowi nie można przyznać prawa do niewłaściwych poglądów, jesteśmy zdania, że ​​prawo członka wydziału do dyskusji wraz z kolegami kwalifikacje kandydata dokładnie i szczerze, z ufnością i bez obawy przed wymuszonym ujawnieniem, mają taką nadrzędną wartość, że nie powinny być naruszane ”. Sąd utrzymał prawo uniwersytetu do decydowania o nominacjach na wydziały na podstawie dowolnych kryteriów. Ważne jest, bo oprócz tego, iż Norman Davies jest profesorem wizytującym w Collège d’Europe.

Przyjrzyjmy się tera samej jego twórczości. Pierwsza książka Daviesa, „Biały Orzeł, Czerwona Gwiazda: Wojna polsko-radziecka, 1919–20” została opublikowana w 1972 roku. Jego książka z 1981 roku „Boże igrzysko”, obszerny przegląd polskiej historii, ukazała się oficjalnie w Polsce dopiero po upadku komunizmu. W 1984 roku Davies opublikował „Heart of Europe”, krótszą historię Polski, w której rozdziały są ułożone w odwrotnym porządku chronologicznym.

W latach 90. Davies opublikował „Europe: A History” (1996) i „The Isles: A History” (1999), dotyczące odpowiednio Europy i wysp Wielkiej Brytanii i Irlandii. Każda książka jest narracją przeplataną licznymi dyskusjami.

W 2000 roku polskie wydawnictwo Znak, opublikowało zbiór esejów Daviesa i artykułów pod tytułem „Smok wawelski na Tamizie”.

W 2002 roku, na sugestię burmistrza miasta, Bogdana Zdrojewskiego, prezydenta Wrocławia, Daviesa i jego byłego asystenta badawczego Rogera Moorhouse’a uczyniono w najdalszej perspektywie współautorem historii Wrocławia / Wrocławia, czyli książki pt. „Mikrokosmos: portret miasta w Europie Środkowej”. Książka została opublikowana jednocześnie w języku angielskim, polskim i niemieckim, a później ukazała się w języku czeskim, francuskim i włoskim.

Davies pisze także eseje i artykuły dla mediów. Między innymi pracował dla BBC, a także brytyjskich i amerykańskich magazynów i gazet, takich jak The Times, The New York Review of Books i The Independent. W Polsce jego artykuły ukazały się w liberalnym katolickim tygodniku Tygodnik Powszechny.

Książka Daviesa „Rising ’44. Bitwa o Warszawę” opisuje Powstanie Warszawskie. Po nim nastąpiła publikacja dot. Europy w czasie wojny 1939–1945: „No Simple Victory” (2006). W 2008 Davies uczestniczył w filmie dokumentalnym „The Soviet Story”.

Ciekawostki o Normanie Davisie

  • Norman Davies jest kawalerem Orderu Orła Białego.
  • Swój przewód doktorancki wykonał w 1973 na krakowskim Uniwersytecie Jagiellońskim.
  • Norman Davies jest Członkiem Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu.
  • To właśnie w Polsce Norman Davies poznał swoją żonę Marię Korzeniewicz, z którą ma dwóch synów (jednym z nich jest Christian Davies, czyli dziennikarz i publicysta, również korespondent m.in. takich tytułów jak „Guardian” czy „Observer” – w Polsce).
  • W roku 1998 został nakręcony film dokumentalny o Normanie Daviesie w reżyserii Krzysztofa Wierzbickiego, a pod tytułem: „Historia Normana Daviesa”.
  • 4 lipca 2014 z nadania prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, Norman Davies otrzymał polskie obywatelstwo.

Cytaty Normana Daviesa

„Dziwne jest jednak to, że prawie wszyscy polscy krytycy Powstania opierają swoje oskarżenia niemal wyłącznie na błędach Polaków. Pozostali główni uczestnicy gry rzadko stają się przedmiotem szczegółowych dociekań, nie mówiąc już o obarczaniu ich odpowiedzialnością. (…) Aż nazbyt często zapomina się, że powstańcy z 1944 r. nie byli w takiej samej sytuacji jak ich poprzednicy z lat 1794, 1830-1831 czy 1863, prowadzący samotną walkę z wrogiem narodu. Bojownicy z Armii Krajowej byli częścią międzynarodowej koalicji, która podjęła zobowiązanie wspólnej walki z wrogiem, i wobec tego działania owej koalicji należy poddać najbardziej szczegółowej analizie.”

„Irlandia uzyskała niepodległość w 1922 r. Czy wie pan, jak długo sprawami Irlandii zajmowano się w brytyjskim Home Office, ministerstwie spraw wewnętrznych? (…) Do 1975 r. To oczywiście symbol, ale pokazuje, jak długo brytyjska opinia publiczna nie mogła się pogodzić z tym, że istnieje ten niepodległy kraj, który nie jest częścią imperium brytyjskiego. Bardzo długo ta oczywista prawda przebijała się do świadomości społeczeństwa żyjącego nostalgią za dawną wielkością. W Rosji taka postimperialna nostalgia również istnieje i dlatego przyjmowanie prawd godzących w to przekonanie to długi proces.”

„Jest u nas takie powiedzenie: Jeśli muszę pójść do dżungli, to najlepiej, gdy będę miał za towarzysza Polaka. Jesteście wierni, trzymacie się do końca razem. Starsze pokolenie Anglików zaświadczy też, jakimi świetnymi jesteście żołnierzami.”

Źródła

Zdjęcie pochodzi z portalu wikipedia.org. Autorem jest Cezary Piwowarski. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 4.0. https://en.wikipedia.org/wiki/Norman_Davies
https://pl.wikipedia.org/wiki/Norman_Davies
https://pl.wikiquote.org/wiki/Norman_Davies
https://biografia24.pl/norman-davies/

Jak oceniasz ten artykuł?

Kliknij na gwiazdki i oceń. Twoja opinia jest dla nas ważna.

Średnia głosów to 3 / 5. Oddanych głosów: 6

Brak oddanych głosów. Bądź pierwszym, który oceni artykuł!

Przykro nam, że tak oceniłeś ten artykuł.

Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.

W jaki sposób możemy poprawić ten artykuł?

Ciekawe artykuły