Maria Stuart (1542-1587) była królową Szkocji (1542–67) i królową Francji (1559–60). Jej działania małżeńskie i polityczne wywołały bunt wśród szkockiej szlachty. Została ścięta jako rzymskokatolickie zagrożenie dla angielskiego tronu.


Krótki życiorys Marii Stuart

Maria Stuart przyszła na świat 8 grudnia 1542 r. Jej ojcem był Jakub V, matką natomiast Maria Guise. Została królowa Szkocji zaledwie sześć dni po swych narodzinach. Mając pięć lat trafiła do Francji, aby tam pobierać nauki i dorastać do swej odpowiedzialnej funkcji – królowej. W ten sposób język francuski został jej pierwszym językiem.

Była żywym symbolem renesansu, a to jako osoba wszechstronna, zarówno poliglotka, jak i miłośniczka polowań i zabaw. Tymczasem w 1558 roku weszła w związek małżeński z Franciszkiem, czyli w małżeństwo podyktowane potrzebami korony.

Henryk II Francji, zdołał wkrótce przejąć tron ​​angielski w imieniu Marii. Jego śmierć w 1559 r. uczyniła w ten sposób Marię królową.

W 1563 roku Maria Stuart poślubiła swojego przyrodniego kuzyna, Henry’ego Stuarta, czyli lorda Darnleya. W 1566 r. przyszedł na świat ich syn, Jakub. W zamachu na jej życie w 1567 roku zgiął mąż Marii. Poślubiła następnie hrabiego Bothwell’a, lecz wkrótce musiała uciekać do Francji w związku z angielskim powstaniem przeciwko jej rządom. We Francji Maria została uznana winną spisku mającego na celu zamordowanie Elżbiety, królowej francuskiej, w 1586 r., by następnego roku zostać ściętą.

Rozszerzona biografia Marii Stuart

Maria Stuart przyszła na świat 8 grudnia 1542 roku. Była jedynym dzieckiem króla Szkocji Jakuba V i jego francuskiej żony, Marii Guise. Śmierć jej ojca sześć dni po jej urodzeniu ustanowiła Marię królową Szkocji. Chociaż wujek Marii, król Henryk VIII w Anglii, bezskutecznie usiłował ją kontrolować (Maria odziedziczyła krew Tudorów po swojej babci, siostrze Henryka VIII), to jednak regencja królestwa została rozstrzygnięta na korzyść jej matki.

Matka dopilnowała, aby Maria została wysłana do Francji w wieku pięciu lat. Tam wychowała się na dworze króla Henryka II i jego królowej Katarzyny Médicis wraz z własną dużą rodziną. Pomimo uroczego dzieciństwa w okowach niezwykłego luksusu, w tym częstych polowań i tańców, wykształcenie Marii nie zostało bynajmniej zaniedbane, uczyła się tam bowiem łaciny, włoskiego, hiszpańskiego i trochę greckiego. Francuski stał się jej pierwszym językiem i rzeczywiście pod każdym innym względem Maria stała się Francuzką, a nie Szkotką.

Swoją niezwykłą urodą Mary symbolizowała współczesny ideał renesansowej księżniczki, a to w czasie jej małżeństwa z Franciszkiem (dziedzicem korony francuskiej), najstarszym synem Henryka i Katarzyny, czyli małżeństwa, które to zawiązało się w kwietniu 1558 roku. Mimo że stała za tym polityczna walka o zjednoczenie Francji i Szkocji, Maria szczerze lubiła swojego mężczyznę, choć małżeństwo prawdopodobnie nigdy nie zostało skonsumowane.

Zajęcie przez Elżbietę Tudor tronu Anglii w listopadzie 1558 roku oznaczało, że Maria z racji swojej krwi Tudorów była następna w kolejności do tegoż tronu. Rzymscy katolicy uważali nawet Marię za tą najbardziej prawowitą królową. Teść Marii tymczasem, Henryk II Francji, zdołał przejąć tron ​​angielski w jej imieniu. Śmierć Henryka w 1559 r. uczyniła w ten sposób Marię królową.

Cztery lata później Maria poślubiła swojego przyrodniego kuzyna, Henry’ego Stuarta, lorda Darnleya, aby w czerwcu 1566 roku mógł narodzić się ich syn, Jakub.

W lutym 1567 r. rezydencja Darnleya została zniszczona przez eksplozję, a właściciela kompleksu pałacowego znaleziono zamordowanego w ogrodzie. Za tym zamachem stał James Hepburn, 4. hrabia Bothwell, ale został uniewinniony z zarzutów w kwietniu 1567 roku, by już następnego miesiąca móc poślubić Marię. Po powstaniu przeciwko rządom tej pary Maria została uwięziona w zamku Loch Leven. 24 lipca 1567 roku została zmuszona do abdykacji na rzecz rocznego syna. Po nieudanej próbie odzyskania tronu uciekła na południe, szukając ochrony u swojej pierwszej kuzynki, królowej Anglii Elżbiety I.

Postrzegając Marię jako zagrożenie, Elżbieta uwięziła ją w różnych zamkach i dworach na terenie Anglii. Po osiemnastu latach pozbawienia wolności, Maria została uznana winną spisku mającego na celu zamordowanie Elżbiety w 1586 roku i w 1587 roku została ścięta w zamku Fotheringhay.

Ciekawostki o Marii Stuart

  • Król angielski Henryk VIII zabiegał o rękę Marii dla swego nieletniego syna Edwarda i zażądał przysłania niemowlęcej narzeczonej do Anglii. Tymczasem matka Marii w obawie, by nie zgładził on córki i nie zawładnął tronem szkockim, ukrywała się ze swym dzieckiem, co doprowadziło niemal do wybuchu wojny.
  • Franciszek II zmarł zaledwie dwa lata po ślubie z Marią.
  • Darnley okazał się butnym zarozumialcem, traktował Marię jak podwładną, wtrącał się w sposób despotyczny do spraw państwowych.
  • We Francji, dokąd Maria uciekła z Anglii, Elżbieta przez dwadzieścia lat więziła ją, by w końcu wydać na nią wyrok śmierci za domniemany udział w spisku.

Cytaty Marii Stuart

„Królowa nie wie, kim są sprawcy tej zbrodni, ale zdaje się na wysiłki i zapał swojej Rady Królewskiej, która ma za zadanie to zbadać i zamierza nałożyć na zbrodniarzy przykładną karę, która odstraszy innych złoczyńców po wsze czasy.”

„Bogu niech będą dzięki za tę nowinę, którą mi przynosicie! Nie mogłabym się lepszej spodziewać, jako że zwiastuje mi ona koniec mojego żywota i łaskę, jaką mnie Bóg obdarzył, bym mogła życie moje oddać na chwałę Jego Imienia i Jego Świętego Rzymsko-Katolickiego Kościoła.”

Źródła

https://www.biography.com/royalty/mary-queen-of-scots
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1311643,Maria-Stuart-nieszczesna-krolowa-Szkotow
https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_I_Stuart
https://www.britannica.com/biography/Mary-queen-of-Scotland
https://pl.wikiquote.org/wiki/Maria_I_Stuart

Jak oceniasz ten artykuł?

Kliknij na gwiazdki i oceń. Twoja opinia jest dla nas ważna.

Średnia głosów to 5 / 5. Oddanych głosów: 3

Brak oddanych głosów. Bądź pierwszym, który oceni artykuł!

Przykro nam, że tak oceniłeś ten artykuł.

Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.

W jaki sposób możemy poprawić ten artykuł?

Ciekawe artykuły