Józef Piłsudski

Józef Piłsudski przyszedł na świat 5 grudnia 1867 roku w miejscowości Żułowo nieopodal Wilna. Był politykiem, który zatrzymał ekspansje bolszewicką na Zachód. Był Pierwszym Marszałkiem Polski i naczelnikiem państwa. Zmarł 12 maja 1935 roku.


Krótki życiorys Józefa Piłsudskiego

Józef Piłsudski przyszedł na świat w 1867 roku w Żułowie pod Wilnem. Był polskim politykiem, polskim działaczem niepodległościowym, naczelnikiem państwa polskiego. Został Pierwszym Marszałkiem Polski, oraz premierem Polski. Uczył się w gimnazjum. Następnie podjął studia medyczne w Charkowie, jednak relegowany za działalność niepodległościową. Został skazany później na 5 lat więzienia. Udało mu się zbiec. Podczas I wojny światowej był zaangażowany w organizowanie polskich oddziałów zbrojnych. Osobiście dowodził I Brygadą Legionów tocząc z Rosją ciężkie boje. Marszałkiem Polskim był od roku 1920. Później w wyniku niekorzystnego dla niego kształtowania się bieżących spraw politycznych zrzekł się wszystkich funkcji wojskowych. Poświęcił się pracy literackiej. W 1926 roku namawiany do powrotu do polityki, a niezadowolony z ogólnej sytuacji w Polsce, zorganizował udany przewrót wojskowy. Doprowadził tym samym do rezygnacji prezydenta Wojciechowskiego oraz premiera Witosa. 12 maja 1935 roku Józef Piłsudski umarł. Powodem był rak wątroby. Trumna z jego ciałem spoczęła na Wawelu.

Biografia rozszerzona Józefa Piłsudskiego

Po pierwsze patriotyzm

Uczył się w gimnazjum wileńskim, później na uniwersytecie studiując nauki medyczne w Charkowie. Tam też razem z innymi patriotami współtworzył socjalistyczno-rewolucyjny ruch „Narodnaja Wola”. Po roku jednak został relegowany, ponieważ wziął udział w rozruchach patriotycznych. Otrzymał przy tym wilczy bilet. Wkrótce w związku z dalszą działalnością patriotyczną został aresztowany i zesłany na Syberię.
W roku 1893 powstała w Warszawie Polska Partia Socjalistyczna (PPS), do której dołączył jak tylko wrócił do kraju. Członkostwo szeregowe szybko zamienił w kierownicze wchodząc w skład Centralnego Komitetu Robotniczego. Jednocześnie został redaktorem naczelnym wydawanego wówczas przez PPS pisma „Robotnik”. Jedynie chwilowo cieszył się wolnością. Ponownie został aresztowany przez władze rosyjskie po kilku latach. Osadzono go wówczas w Cytadeli Warszawskiej. Udało mu się wkrótce zbiec.

Wykorzystanie szans

Szansą była wojna japońsko – rosyjska. W związku z tym w roku 1904 wyjechał do Japonii. Podjął tam rozmowy z władzami japońskimi w celu utworzenia polskiego legionu u boku armii japońskiej. Rozmowy przyniosły połowiczny sukces, ponieważ skończyło się obietnicach zaopatrzenia w broń. Był to również czas rewolucji 1905 – 1907. Z inicjatywy Piłsudskiego powstała wtedy PPS – Frakcja Rewolucyjna.
Od 1912 roku jako Komendant Główny Związków Strzeleckich, przewodniczył tej legalnie działającej organizacji w zaborze austriackim. Było to posunięcie znakomite w związku z wybuchem I wojny, bowiem przygotowało oddziały polskie do wkroczenia w granice Królestwa Polskiego. Powstały wkrótce na bazie tych oddziałów Legiony Polskie, których dowództwo pod kuratelą austriacką przejął. Powołał też wówczas Polską Organizację Wojskową (POW). Przysięgi wierności Austrii i Niemcom jednak unikał, przez co trafił do więzienia w Magdeburgu.

Upragniona niepodległość

Klęska Niemiec była dla niego równoznaczna z zwolnieniem z więzienia. Został naczelnym dowódcą sił zbrojnych z misją powołania rządu niepodległościowego. Rezydował w Warszawie. Tymczasowe zwierzchnictwo nad krajem otrzymał 14 listopada 1918 roku, zostając Tymczasowym Naczelnikiem Państwa 22 listopada tegoż roku. Wkrótce, bo już w 1919 doszło do wojny z bolszewikami, która poprowadził z końcowym sukcesem w 1921 roku, bowiem pokój zawarty w Rydze przyznawał Polsce Wschodnią Galicję. W uznaniu zasług otrzymał buławę Pierwszego Marszałka Polski.
Wkrótce po utworzeniu rządu i demokratyzacji życia publicznego, roku 1923, Piłsudski usunął się w cień życia publicznego. Miało to również związek z zamordowaniem Gabriela Narutowicza – pierwszego prezydenta RP. Piłsudski po prostu nie dostrzegał wówczas swych szans we współpracy z rządem Wincentego Witosa. Pędził spokojne życie w Sulejówku, oddany pracom m.in. literackim. Napisał wtedy „Wspomnienia o Gabrjelu Narutowiczu”, następnie „O wartości żołnierza Legionów”, natomiast w 1924 ukazała się pozycja „Rok 1920”. Z kolei jego „U źródeł niemocy Rzpltej” opublikowano w 1924, a w 1925 „Moje pierwsze boje”.

Sanacja

Tymczasem w świetle waśni partyjnych, wysokiego bezrobocia i gospodarczego kryzysu Piłsudski mógł cieszyć się poparciem. Wysunięto mu propozycję wzięcia udziału w bieżącej polityce, jednak Piłsudski obwarował to warunkiem złożenia dymisji przez Wincentego Witosa. W związku z tym, że kompromis był poza zasięgiem możliwości obu stron, pamiętnego 12 maja 1926 roku Marszałek zorganizował przewrót wojskowy i na czele wiernych sobie oddziałów wkroczył do Warszawy. Walki trwały krótko, bowiem trzy dni, okazując się dla niego zwycięskimi. Zmusił tym samym do ustąpienia aktualne władze. Objął dzięki temu tekę ministra spraw wojskowych, przewodniczącego Rady Wojennej i generalnego inspektora Sił Zbrojnych. W latach 1926 – 1928 i 1930 przyszło mu sprawować dwukrotnie urząd premiera. Był to okres zwany sanacyjnym, mianowicie rządów w Polsce oczyszczających z partyjnych waśni, a przynajmniej takie miało być w założeniu. Kluczem były zmiany konstytucyjne, mógł więc prowadzić politykę względnie swobodną, ale i autorytarną. Polityka zagraniczna Piłsudskiego polegała na układaniu się dobrosąsiedzkim zarówno z Berlinem, jak i Moskwą. W tym celu poprowadził do podpisania specjalnych paktów o nieagresji.

Zmarł 12 maja 1935 roku na skutek raka wątroby. W ostatniej drodze uczestniczyło setki tysięcy ludzi. Ciało zostało pochowane w krypcie św. Leonarda w Katedrze na Wawelu.

Ciekawostki o Józefie Piłsudskim

  • Spędził na Syberii kilka lat.
  • osadzony w niemieckiej twierdzy w Magdeburgu, co wzmocniło jego renomę jako bojownika o polską niepodległość.
  • Po uchwaleniu konstytucji marcowej, znacząco ograniczającej rolę głowy państwa, zrezygnował z ubiegania się o urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
  • Zrzekł się wszelkich funkcji państwowych i osiadł w dworku w Sulejówku.
  • W 1926 roku przeprowadził wojskowy zamach stanu, przejmując realną władzę w państwie. W kolejnych latach piastował urzędy Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych i ministra spraw wojskowych, a przejściowo także premiera. Podjął się demontażu instytucji demokratycznych,
  • Zbudował skupione wokół siebie środowisko tak zwanej Sanacji i uzależnił od siebie zarówno parlament, jak i prezydenta, na którego wyznaczył profesora chemii, Ignacego Mościckiego.
  • Pełnię władzy przejął w 1930 roku na skutek zmanipulowanych i częściowo sfałszowanych wyborów parlamentarnych nazywanych „wyborami brzeskimi”.
  • Zmarł 12 maja 1935 roku w niespełna trzy tygodnie po uchwaleniu nowej konstytucji, mającej ugruntować jego pozycję polityczną.
  • Józef Piłsudski słynął z ciętego języka. „Wam kury szczać prowadzać, nie politykę robić” to tylko najsłynniejszy z jego bon motów.
  • Na studiach w Charkowie przeżywał głęboką depresją, która wpłynęła na chęć odebrania sobie przez niego życia. Po latach stwierdził, że powodem był znaczny przerost ego.

Cytaty Józefa Piłsudskiego

„A gdym się zastanowił nad narodem, z którym mnie wiązało wszystko, co cieszy, i wszystko, co boli, wszystko, co we mnie myśli, i wszystko, co czuje, przychodziłem do przekonania, że moje dziecinne marzenia i rojenia zespalają się z moim młodzieńczym światopoglądem. Socjalista w Polsce dążyć musi do niepodległości kraju, a niepodległość jest znamiennym warunkiem zwycięstwa socjalizmu w Polsce.”

„Balansujcie dopóki się da, a gdy się już nie da, podpalcie świat!”

„Bramy przepastne śmierci dla niektórych ludzi nie istnieją. Świadczą o prawdzie wielkości takiej, że prawa wielkości są inne, niż prawa małości. (…) W imieniu Rządu Rzeczypospolitej polecam panom odnieść trumnę Juliusza Słowackiego do krypty królewskiej, bo królom był równy.”

„Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo,
zwyciężyć i spocząć na laurach to klęska. Kto chce, ten może, kto chce, ten zwycięża, byle chcenie nie było kaprysem lub bez mocy.”

„Chcemy Polski niepodległej, abyśmy tam mogli urządzić życie lepsze i sprawiedliwsze dla wszystkich.”

Źródła

  • https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Pi%C5%82sudski
  • http://jpilsudski.org/artykuly-historyczne-pilsudski/zyciorys-jozefa-pilsudskiego
  • https://biografia24.pl/jozef-pilsudski/

Jak oceniasz ten artykuł?

Kliknij na gwiazdki i oceń. Twoja opinia jest dla nas ważna.

Średnia głosów to 4.7 / 5. Oddanych głosów: 3

Brak oddanych głosów. Bądź pierwszym, który oceni artykuł!

Przykro nam, że tak oceniłeś ten artykuł.

Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.

W jaki sposób możemy poprawić ten artykuł?

Ciekawe artykuły