Ignacy Loyola przyszedł na świat w 1491 roku w majątku Loyola. Zmarł w 1556 roku. Jest świętym Kościoła katolickiego.
Ignacy Loyola
Przeczytaj artykuł:
Życiorys Ignacego Loyoli
Jego ojciec był zamożnym feudałem pochodzenia baskijskiego. Początkowo Loyola nie był związany z Kościołem w stopniu takim, jaki miał później. Mając szesnaście lat podjął służbę w gwardii przybocznej wicekróla Nawarry. Życie wojskowe przejmowało go, nie mając nic wspólnego z dogmatami wiary. W 1521 roku podczas konfliktu francusko-hiszpańskiego w Pampelunie, Loyola został ranny. Dochodził do zdrowia dość długo, zapoznając się w tym czasie z pismami takich chociażby jak Ludolf Kartuz i Jakub de Voragine, w końcu przeżywając duchowe nawrócenie.
W 1522 roku Loyola ostatecznie zrezygnował ze służby wojskowej, stając się pielgrzymem, wreszcie pustelnikiem. Z tego okresu jego posługi pochodzą słynące ze swego rygoru „Ćwiczenia duchowe”, zwane dziś ćwiczeniami ignacjańskimi.
W 1523 Loyola roku jako pielgrzym odwiedził Ziemię Świętą. Z polecenia franciszkanów, którzy zobaczyli w nim iskrę bożą, Loyola powrócił jednak do ojczyzny i podjął studia teologiczne. W 1528 roku przeniósł się na paryską Sorbonę. Podczas studiów zaprzyjaźnił się z Piotrem Fabrem z Sabaudii, Franciszkiem Ksawerym z Nawarry, Szymonem Rodriguesem z Portugalii i Jakubem Laínezem, Alfonsem Salmeronem oraz Mikołajem Bobadillą z Kastylii. Wszyscy oni przygotowywali się do kapłaństwa (Faber już był księdzem). Stali się zalążkiem przyszłego zakonu jezuitów. W 1534 roku wspólnie z wymienionymi Loyola zadeklarował śluby ubóstwa i czystości. Ich misją zostało nawracanie muzułmanów na chrześcijaństwo w Palestynie. Następnie w Republice Weneckiej, oddając się również pod opiekę papieża Pawła III. W 1540 roku papież zdecydował się zatwierdzić stworzone przez nich Towarzystwo Jezusowe.
Ignacy Loyola szybko awansował wysoko w hierarchii jezuickiej. W 1541 roku został generalnym przełożonym, które to stanowisko sprawował aż do swojej śmierci. Jego największym osiągnięciem było założenie w 1551 roku Gregorianum, czyli uczelni, która stała się zalążkiem późniejszych sławnych kolegiów jezuickich. W chwili śmierci Ignacego Loyoli zakon liczył już tysiąc członków, z czasem stając się jednym z czołowych i najpotężniejszych zakonów Kościoła katolickiego. Jego celem zostało wszechstronne kształcenie młodzieży.
Ignacy Loyola zmarł w 1556 roku.
Ciekawostki o Ignacym Loyoli
- Ignacy Loyola został błogosławionym w roku 1609 dzięki papieżowi Pawłowi V. Kanonizacji Loyoli dokonał później, w 1622 roku, Grzegorz XV. Od 1922 roku natomiast święty został patronem rekolekcji Kościoła katolickiego.
- Ignacy był najmłodszym z trzynaściorga dzieci, wychowywała go żona kowala, ponieważ matka zmarła wkrótce po porodzie.
- Życie wczesne i młodość upływały mu na grach hazardowych grach oraz na pojedynkach, fascynowały zatem wojna i sława dworska, którym to hołdował wybitnie.
- Podczas jednej z wojen kula armatnia przeleciała Loyoli pomiędzy nogami, jedną nogę zaledwie obcierając, natomiast miażdżąc kości drugiej poniżej kolana. Wkrótce potem został przetransportowany do zamku Loyola. Tam zrastająca się już noga została ponownie złamana przez lekarza, następnie wystającą końcówkę kości lekarz uciął, po czym złożył kości na nowo. Noga jednak już nigdy nie odzyskała sprawności i była wyraźnie krótsza.
Cytaty Ignacego Loyoli
„„Chcę” i „Nie chcę” nie mieszkają w naszym domu.”
„Burza, która bez naszej winy przeciw nam się sroży, jest zapowiedzią rychłej w przyszłości korzyści.”
„Niech wszyscy usiłują mieć dobrą intencję… aby służyli i podobali się Boskiej Dobroci dla niej samej… i dla miłości i dobrodziejstw niezwykłych, którymi nas uprzedziła, raczej niż dla bojaźni kar lub nadziei nagród… We wszystkim niech szukają Boga, wyzuwając się, ile tylko jest możliwe, z miłości wszystkich stworzeń, aby miłość całą przenieść na ich Stwórcę, jego miłując we wszystkich stworzeniach, a wszystkie stworzenia w nim, wedle najświętszej i Boskiej woli jego.”
„Źle mierzy się postęp duchowny wedle oblicza, gestów, łatwości natury lub zamiłowania do samotności. Miarę tę należy brać z mocy, z jaką ktoś przezwycięża samego siebie.”
„Wielką pomocą do postępu jest przyjaciel, któremu pozwoliłeś upominać cię za twoje uchybienia.”
„Trzy są sprawdziany pewne domu zakonnego w dobrym stanie: jeżeli zachowuje się dokładnie klauzurę, schludność i regułę o milczeniu.”
Źródła
- https://wypracowania24.pl/historia/8279/ignacy-loyola-biografia-zyciorys?strona=2
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Ignacy_Loyola
- https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-31a.php3
Ciekawe artykuły
