Eugeniusz Kwiatkowski

Eugeniusz Kwiatkowski (1888-1974) był polskim chemikiem, wicepremierem, ministrem przemysłu i handlu (1926–1930), ministrem skarbu II Rzeczypospolitej (1935–1939).

Krótki życiorys Eugeniusza Kwiatkowskiego

Eugeniusz Kwiatkowski urodził się 30 grudnia 1888 roku w Krakowie. Wychowywał się w niewielkiej miejscowości, położonej na granicy Podola i Wołynia. Uczęszczał do Gimnazjum w Bąkowicach. Studia podjął w 1907 roku na Wydziale Chemii Technicznej we Lwowie, później przenosząc się do Monachium, aby tam kontynuować naukę. Jeszcze w czasie studiów na Politechnice Lwowskiej przynależał do niepodległościowych organizacji konspiracyjnych.

Podczas I wojny światowej Eugeniusz Kwiatkowski walczył w Legionach Polskich. Zajmował stanowisko w Głównym Urzędzie Zaopatrzenia Armii – w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Występując z wojska z 1921 roku podjął zarazem pracę w charakterze dyrektora technicznego w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie. 

Po przewrocie majowym w 1926 roku, Eugeniusz Kwiatkowski został ministrem przemysłu i handlu w rządzie Kazimierza Bartla. Był twórcą koncepcji modernizacyjnej Polski. Aby zapewnić harmonijny rozwój, Kwiatkowski dążył do aktywizacji terenów ówcześnie szczególnie zaniedbanych, m.in. Małopolski, gdzie powstał później Centralny Okręg Przemysłowy.

Po II wojnie światowej zdecydował się powrócić do Polski z Rumunii, zajmując się odbudową polskiego wybrzeża. W latach 1947–1952 był przy tym posłem na Sejm Ustawodawczy. 

Pod koniec życia odsunął się od działalności publicznej, zajmując się pracą naukową z różnych dziedzin. Zmarł 22 sierpnia 1974 roku.

Rozszerzona biografia Eugeniusza Kwiatkowskiego

Bez wątpienia Eugeniusz Kwiatkowski miał szczęście, ponieważ przyszedł na świat po pierwsze w porządnej rodzinie ziemiańsko-inteligenckiej, a po drugie w Galicji, czyli pod zaborem austriackim. Jakkolwiek to pierwsze jest dość oczywiste, to drugie dziś już takim nie jest. Eugeniusz Kwiatkowski, urodzony 30 grudnia 1888 roku, przyszedł na świat w 27 lat po wielkiej reformie państwa Habsburgów, kiedy to Galicja uzyskała autonomię, wyposażając krainę w samorząd lokalny, którym został Sejm Krajowy we Lwowie. W związku z tym Polacy stamtąd mieli możliwość m.in. posłowania do parlamentu austriackiego w Wiedniu. Zamiarem rządu cesarskiego było wtedy zjednanie sobie polskich środowisk, przynosząc ostatecznie spolszczenie również galicyjskiego szkolnictwa. Eugeniusz Kwiatkowski zatem nauki pobierać mógł w języku polskim, poznając historię kraju, którego nie było już wówczas na mapach od przeszło 100 lat.

Nauka

Był uczniem bardzo przeciętnym, ale dzięki matce, która poświęciła się by zdobył świadectwo dojrzałości, takowe w 1907 roku uzyskał. Przeznaczenie okazało się być dla syna łaskawsze niż Wincentyna z Myszczyńskich mogła przypuszczać. Otóż okazało się, że nie tylko mógł dzięki temu podjąć studia na Politechnice Lwowskiej, bo i także zaczął radzić sobie w dziedzinach kierunkowych znacznie powyżej oczekiwań. Jak podają źródła, okazał się tam bardzo sprawnym umysłem ścisłym, który już wtedy rozważał podejmowaną przez niektórych kwestię budowy portu morskiego w Gdyni.

Człowiek czynu

Działał na studiach w środowisku skupiającym polskich aktywistów niepodległościowych. Matka wtedy bała się o niego szczególnie. Eugeniusz Kwiatkowski okazał się na tyle dobrym konspiratorem, aby poprzez Legiony Polskie doczekać się w związku z wojną polsko-bolszewicką stopnia porucznika, pracując wówczas w Głównym Urzędzie Zaopatrzenia Armii przy Ministerstwie Spraw Wojskowych.

Wreszcie nastał czas Polski niepodległej, w której był później żywym przykładem, jako człowiek sukcesu, minister przemysłu i handlu II RP, minister skarbu, czy też wicepremier, który szukał za każdym razem dialogu z frakcjami opozycyjnymi wobec tak zwanych „piłsudczyków”. Patronował powstaniu Centralnego Okręgu Przemysłowego, w tym od podstaw Stalowej Woli. Za jego to czasów Gdynia stała się dla międzywojennej Polski „oknem na świat”. Razem z prezydentem Ignacym Mościckim, Kwiatkowski angażował się w działania niezwykle sprzyjające polskiemu przemysłowi chemicznemu.

Wojenne internowanie i czasy PRLu

Lata II wojny spędził na internowaniu w Rumunii, kiedy to okazało się, że nie ma dla niego miejsca w polskich władzach na emigracji. Natomiast po wojnie jego profil polityczny zdawało się zazębił całkiem pomyślnie z oczekiwaniami nowych, komunistycznych władz. Tylko pozornie. Wprawdzie zasiadał w Sejmie Ustawodawczym lat 1947-1952, to jeszcze w roku 1948 został ukarany za zgłaszanie krytyki niektórych posunięć władz i odsunięty od działalności publicznej na dobre. Został emerytem z przymusu.

Dobrze zapamiętany

Miejscem jego ostatnich przedsięwzięć został Kraków. Po 1956 roku Eugeniusz Kwiatkowski mógł na powrót podjąć swą aktywność, zajmując się głównie pracą naukową z dziedzin takich jak chemia, ekonomia i historia. Odszedł w chwale w Krakowie 22 sierpnia 1974 roku, i w chwale pozostaje.

Ciekawostki o Eugeniuszu Kwiatkowskim

• Był wielkim pomysłodawcą budowy portu w Gdyni, w czasach, gdy sam pomysł był jeszcze zaliczany do rodzaju fantastyki naukowej.
• Pogrzeb Eugeniusza Kwiatkowskiego poprowadził na cmentarzu Rakowickim kardynał Karol Wojtyła (przyszły papież Jan Paweł II).
• Przez niektórych uważany był za pracoholika.
• Był jedynym takim człowiekiem wielkiego porozumienia pomiędzy stroną rządową II RP, a opozycją – po roku 1926.

Cytaty Eugeniusza Kwiatkowskiego

„W tym bowiem miejscu Europy, gdzie leży Polska istnieć może tylko państwo silne, rządne, świadome swych trudności i swego celu, wolne, rozwijające bujnie indywidualne wartości każdego człowieka, a więc demokratyczne, zwarte i zorganizowane, solidarne i silne wewnętrznie, budzące szacunek na zewnątrz, przeniknięte walorami kultury i cywilizacji, państwo nowoczesne, zachodnie mnożące w wyścigu pracy własne wartości materialne i moralne. Czy możemy wahać się, stojąc u drogowskazu, gdzie pójść?”

Źródła

https://wypracowania24.pl/historia/3311/eugeniusz-kwiatkowski-biografia-zyciorys?strona=2
https://pl.wikipedia.org/wiki/Eugeniusz_Kwiatkowski
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/914771,Eugeniusz-Kwiatkowski-przez-cale-zycie-chcial-zmieniac-Polske