Clint Eastwood

Clint Eastwood (ur. 31 maja 1930 w San Francisco) jest amerykańskim aktorem i reżyserem, który zasłynął chociażby z filmu Brudny Harry czy wielu westernów.

Clint Eastwood – biografia

Dorastając w czasie Wielkiego Kryzysu, Eastwood przeprowadził się z rodziną do miasta, spędzając niewiele ponad kilka miesięcy w każdej z wielu szkół, do których uczęszczał. Po ukończeniu liceum w Kalifornii i krótkotrwałym uczęszczaniu do Los Angeles City College, Eastwood zajmował różne stanowiska, służąc także w armii amerykańskiej, a to zanim przeniósł się jeszcze do Hollywood. Rok 1954 r. przyniósł mu 40-tygodniową umowę (wystąpił w takich filmach jak „Tarantula” (1955) i „Zemsta potwora” (1955)), która jednak nie została przedłużona. Pojawił się później w kilku serialach telewizyjnych, zanim w 1959 roku został obsadzony jako Rowdy Yates w popularnej serii telewizyjnej wypuszczonej przez Western Rawhide (w latach 1959–65).

Eastwood zdobył międzynarodową sławę w tym samym okresie, kiedy zagrał w filmie „The Man with No Name” („Bezimienny rewolwerowiec”) . Jego ówczesna postać to lakoniczny, nieustraszony strzelec, którego stoicyzm maskuje brutalność – wystąpił wtedy w trzech włoskich westernach (popularnie zwanych „spaghetti westernami”) w reżyserii Sergio Leone: „Per un pugno di dollari” (1964; „Za garść dolarów”), „Per qualche dollari in più” (1965; „Za kilka dolarów więcej”) oraz „Il buono, il brutto, il cattivo” (1966; „Dobry, zły, wstrętny”). W 1967 roku trzy filmy wyświetlono w Stanach Zjednoczonych, po czym odniosły natychmiastowy sukces komercyjny, ustanawiając Eastwooda gwiazdą kasową.

Pierwszy western Eastwooda, to „Hang’a Em High” („Powieście go wysoko”) (1968) – czyli film Teda Posta, oraz firmy Malpaso. Pracował także z Donem Siegelem w popularnej opowieści policyjnej „Coogan’s Bluff” („Blef Coogana”) (1968); to Siegel nauczył go większości tego, co Eastwood musiał wiedzieć o reżyserii. Współpracował także z Siegelem w westernach takich jak „Dwa muły dla siostry Sary” (1970), ale nie tylko, bo i w psychologicznym dramacie wojennym „The Beguiled” („Oszukany”) (1971) oraz w pracy nad więziennym filmem „Escape from Alcatraz” („Ucieczka z Alkatraz”) (1979). Ich najbardziej znaną współpracą był jednak słynny „Dirty Harry” („Brudny Harry”) (1971), w której Eastwood po raz pierwszy przedstawił bezwzględnie skutecznego inspektora policji Harry’ego Callahana. Film okazał się jednym z najbardziej udanych filmów Eastwooda, który zaowocował czterema sequelami.

Pierwsze wysiłki reżyserskie

Eastwood zwrócił się w kierunku reżyserii w takich filmach, jak thriller „Play Misty for Me” („Zagraj dla mnie Misty”) (1971), oraz w westernach jak „High Plains Drifter” („Mściciel”) (1972) i „The Outlaw Josey Wales” („Wyjęty spod prawa Josey Wales”) (1976) i thrillerze szpiegowskim pt. „The Eiger Sanction” („Akcja w Eigerze”) (1975), gdzie zagrał także główne role. Eastwood przejął western „The Outlaw Josey Wales” („Wyjęty spod prawa Josey Wales”) (1976) od Philipa Kaufmana, który opisał historię rolnika z Missouri, który został zmuszony do przemocy po tym, jak jego rodzina została zamordowana przez renegatów rekrutujących się z unijnych żołnierzy. Stylowo sfotografowany przez Bruce’a Surteesa, z doskonałym występem szefa Dan George’a jako starszego Cherokee, praca ta po raz pierwszy zhumanizowała mityczny avenger Eastwooda.

Eastwood nakręcił „The Gauntlet” („Wyzwanie”) (1977), kinetyczny, ale formalny film akcji, w którym agrał policyjnego detektywa próbującego przetransportować świadka (Sondra Locke) do sądu w Arizonie, gdzie może zeznawać. Z kolei łagodny, dobry humor przenikający jego Bronco Billy’ego (1980) był daleki od chaosu westernów Estwooda i filmów o gliniarzach. Na uwagę zasługuje jego „Firefox” (1982) jako produkcja zaawansowana technologicznie oraz opowieść z okresu zimnej wojny, w której Eastwood został pilotem kradnącym naddźwiękowy odrzutowiec Sowietów. Kapryśny i sentymentalny „Honkytonk Man” („Drog do Nashville”) (1982), rozgrywający się podczas Wielkiego Kryzysu, opisywał Eastwooda jako wiejskiego piosenkarza umierającego na gruźlicę, którego marzeniem jest dotarcie do Grand Ole Opry, zanim odejdzie.

Eastwood wyreżyserował później swój czwarty film z opowieści o Brudnym Harrym, czyli „Sudden Impact” („Nagłe zderzenie”) (1983). Następnie powrócił do swoich korzeni z neo-mitycznym „Pale Rider” („Niesamowity jeździec”) (1985), westernem quasi-religijnym. Eastwood zaprezentował tam swój kultowy wizerunek, poparty wspaniałą fotografią Surteesa (film został jednym z niewielu hitowych westernów lat 80-tych).

„Heartbreak Ridge” („Wzgórze Rozdartych Serc”) (1986) okazał się jego całkiem przyjemnym dramatem o sierżancie (Eastwood) na progu emerytury, którego trudne podejście pobudza grupę surowych rekrutów do inwazji na Grenadę. „White Hunter, Black Heart” („Biały myśliwy, czarne serce”) (1990) był najbardziej śmiałym projektem Eastwooda w tym okresie jego kariery. Reżyser jedzie do Afryki, aby tam właśnie nakręcić swój film. Na miejscu oddaje się polowaniom, co okazuje się być powodem nieporozumienia z resztą ekipy.

Przez całe życie Eastwood będąc wielbicielem jazzu i znakomitym pianistą, Eastwood wyreżyserował uznaną produkcję pt. „Bird” (1988), czyli biografię saksofonisty Charliego Parkera (Forest Whitaker). Wyprodukował też dokument „Thelonious Monk: Straight, No Chaser” (1988). Poza ekranem Eastwood pojawił się na pierwszych stronach gazet w 1986 r., kiedy został wybrany burmistrzem Carmel w Kalifornii; służąc społecności przez dwa lata.

Filmy z lat 90-tych

Ponieważ styl gry Eastwooda był minimalnie ekspresyjny, jego filmy początkowo nie cieszyły się zbytnim uznaniem krytyków. Jednak jego silna rezonansowa obecność na ekranie przyniosła mu sukces w kasie. Jego standardową rolą była twarda samotniczka, której gwałtowne zachowanie odpowiadało jego własnym zaniżonym zasadom moralnym. Jednak gotowość Eastwooda do zdemitologizowania takich postaci, jak zachodnich bohaterów i gliniarzy, w końcu przyniosła mu uznanie krytyki, podobnie jak jego chudy, ostry styl reżyserski. Stał się znany jako reżyser równie biegły w prezentowaniu głębokich badań charakteru i płynnych sekwencji akcji. Po nieudanym dramacie policyjnym The Rookie (1990) jego rewizjonistyczny western Unforgiven (1992) przedstawił wysoki wynik Eastwooda jako niegdysiejszego „regulatora”, który kładzie swoje pługi na egzekucję bandyty, który oszpecił prostytutkę. Zarówno obraz, jak i Eastwood (dla najlepszego reżysera) zdobyli Oscary. Film został chwalony za niesentymentalne spojrzenie Eastwooda na przemoc graniczną.

W cichym dramacie A Perfect World (1993) zbiegły skazany (Kevin Costner) bierze chłopca (T.J. Lowther) zakładnika i powstaje między nimi nieprawdopodobna więź. Eastwood grał w Texas Ranger, który ich tropił. Wystąpił rzadko w filmie innego reżysera, kiedy zagrał agenta Secret Service, próbując udaremnić prezydenckie zabójstwo w popularnym thrillerze akcji Wolfganga Petersena In the Line of Fire (1993).

The Bridges of Madison County (1995) był skutecznym montażem niezwykle popularnej powieści Roberta Jamesa Wallera. Eastwood był znakomitym fotografem podróżującym po Iowa po magazyn na swoich historycznych mostach, a Meryl Streep grała żonę rolnika, która wbrew jej lepszemu osądowi wchodzi z nim w romans.

Midnight in the Garden of Good and Evil (1997) był także oparty na książce, która stała się fenomenem wydawniczym, bestsellerem non-fiction Johna Berendta o morderstwie, które skrywa społeczność Savannah w stanie Georgia, zamieszkiwanym niemal wyłącznie przez ekscentryków. W thrillerze Absolute Power (1997) Eastwood zagrał złodzieja, który w czasie kradzieży świadkiem morderstwa Secret Service kobiety, którą prezydent Stanów Zjednoczonych (Gene Hackman) właśnie zaatakował seksualnie. W True Crime (1999) Eastwood wystąpił jako weteran reportera, którego umiejętności dochodzeniowe odżywają, gdy dowiaduje się, że więzień (Isaiah Washington) zaplanowany do egzekucji tej nocy jest prawdopodobnie niewinny.

2000 i później

„Space Cowboys” („Kosmiczni kowboje”) (2000) to rola Eastwooda na czele zespołu starszych pilotów testowych (Tommy Lee Jones, James Garner i Donald Sutherland), którzy zostali wezwani z emerytury do ratowania NASA, ponieważ przestarzały rosyjski satelita wymaga rozbrojenia. „Blood Work” („Krwawa profesja”) (2002) został pouczającym thrillerem na temat emerytowanego federalnego urzędnika dochodzeniowego (FBI), który jest przekonany, że tylko on może zlokalizować mordercę.

„Mystic River” („Rzeka tajemnic”) (2003) ustanowił kolei nowy standard dla Eastwooda jako reżysera. Sean Penn, Kevin Bacon i Tim Robbins wystąpili w roli kumpli z dzieciństwa, którzy dorastali, aby żyć później w bardzo zróżnicowanych środowiskach, będąc wciąż związanymi z dzielnicą robotniczą, w której się urodzili. Eastwood otrzymał kolejną nominację do Oscara dla najlepszego reżysera, a film był także najlepszym nominowanym do Oscara.

„Million Dollar Baby” („Za wszelką cenę”) (2004) był kolejnym sukcesem Eastwooda. Krwawego trenera walki (Eastwood) prześladuje jego nieudany związek z córką i kobietą aspirującą do bycia gwiazdą boksu (Hilary Swank), która chce u niego trenować. Ale tragedia wydarza się w trakcie jej życiowego meczu, a reszta filmu dotyczy podstawowego zagadnienia – czy ​​warto żyć. „Million Dollar Baby” zdobył Oscary za najlepszy film, najlepszą aktorkę (Swank) i najlepszego aktora drugoplanowego (Morgan Freeman). Przyniósł także Eastwoodowi drugiego Oscara dla najlepszego reżysera. Film pobił pułap 100 milionów dolarów w amerykańskiej kasie. Następnie Eastwood wyreżyserował filmy dotyczące II wojny światowej „Flags of Our Fathers” („Sztandar chwały”) (2006) i „Letters from Iwo Jima” („Listy z Iwo Jimy”) (2006), z których oba skupiają się na bitwie pod Iwo Jimą. Ten ostatni, opowiadany z japońskiej perspektywy, był nominowany do kilku Oskarów, w tym dla najlepszego reżysera i najlepszego filmu.

„Changeling” („Oszukana”) (2008) to utwór z epokowy, osadzony w Los Angeles w 1928 roku. Został oparty na ponurej historii zaginionego chłopca, którego matka, Christine Collins (Angelina Jolie), jest przerażona, gdy kilka miesięcy później policja „zwraca” jej dziecko w osobie zupełnie innego chłopca. Eastwood zdobył nagrodę specjalną dla „Changeling” na festiwalu filmowym w Cannes. W „Gran Torino” (2008) Eastwood zagrał natomiast Walta Kowalskiego, nieznośnego emerytowanego robotnika, mieszkającego na przedmieściach Detroit, który jest zmuszony odrzucić swe niecne podejrzenia wobec mniejszości, aby objąć rolę opiekuna rodziny imigrantów. Film był wielkim hitem kasowym.

Nakręcony w Capetown w Południowej Afryce „Invictus” („Invictus – Niepokonany”) (2009) za swój temat objął prezydenturę Nelsona Mandeli (Freeman) i jego plan zjednoczenia podzielonego rasowo kraju przez wykorzystanie Pucharu Świata w Rugby w 1995 r., w którym niemal całkowicie biała drużyna Springboks z RPA, zniesławiona przez większość czarnoskórego ludu, stanęła w obliczu walki z faworyzowanymi zawodnikami z Nowej Zelandii. Ich inspirujące zwycięstwo zostało zaprezentowane w fascynujący sposób przez Eastwooda, ale prawdziwą siłą filmu zostało jego bolesne zwrócenie uwagi na kwestie polityczne i kulturowe, które były przedmiotem negocjacji między graczami a Mandelą.

„Medium” (2010) był w opinii wielu dziwactwem w filmowym kanonie Eastwooda – cichym dramatem o trzech postaciach, których szeroko rozbieżne doświadczenia życiowe przekonały o istnieniu rzeczywistości życia pozagrobowego. Ból doświadczany przez każdego z nich został ukazany fachowo przez Eastwooda, ale historia jest opowiadana w dość ospałym tempie. Z kolei jego film „J. Edgar” (2011) to ciężka biografia J. Edgara Hoovera (Leonardo DiCaprio), wieloletniego szefa FBI. Armie Hammer odegrał kluczową rolę w filmie, Clyde Tolson z kolei prawą rękę Hoovera. Tak więc „J. Edgar” mógłby być opisem głodnego władzy biurokraty, który stał się jednym z najbardziej przerażających – i nienawidzących – postaci w amerykańskim życiu. Eastwood następnie nakręcił filmową adaptację (2014) nagrodzonego Tony Award (2006) musicalu „Jersey Boys”, o powstaniu amerykańskiej grupy rock and roll Four Seasons.

Adaptacja pamiętnika snajpera „Navy SEAL, American Sniper” (2014), została pochwalona za finezję, z jaką przedstawiała zarówno przemoc wojny w Iraku, jak i trudność dostosowania się żołnierza do cywilnej egzystencji. Film otrzymał nominację do Oscara za najlepszy obraz. Eastwood nadal czerpał inspirację z prawdziwych wydarzeń z Sully’m, pilotem linii lotniczych Chesleyem („Sully”) Sullenbergerem (w tej roli Tom Hanks), który wylądował niesprawnym odrzutowcem komercyjnym na rzece Hudson. W swoim następnym filmie, „15:17 do Paryża” (2018), Eastwood przytacza atak terrorystyczny z 2015 r. na pociąg z Amsterdamu do Paryża i rzucił na swoją artystyczną tapetę trzech Amerykanów, którzy udaremnili mające mieć miejsce zajście. Wyreżyserował następnie i zagrał w filmie „The Mule” („Przemytnik”) (2018), dramacie opartym na artykule z New York Timesa na temat ogrodnika i weterana II wojny światowej, który został kurierem kartelu narkotykowego.

Poza nagrodami amerykańskiej Akademii, Eastwood otrzymał nagrodę Irvinga G. Thalberga za całokształt twórczości w 1995 r. oraz nagrodę Life Achievement Award w Amerykańskim Instytucie Filmowym w 1996 r. W 2007 r. został odznaczony laurami Francuskiej Legii Honorowej (jai dowódca).

Clint Eastwood – filmy

Wprawdzie debiutował jako aktor w kilku produkcjach filmowych klasy B, ale osiągnął sukces dopiero w serialu zatytułowanym „Rawhide” w którym będąc dzielnym rewolwerowcem zabijał bandytów. Sukces ten był krajowy, natomiast zyskał następnie międzynarodową już sławę dzięki roli we słynnej włoskiej Trylogii w reżyserii Sergio Leone, czyli w spaghetti westernie lat 60., ale i później, jako bohater Harry Gllahan w pięciu filmach z serii „Dirty Harry” („Brudny Harry”) lat 70. i 80. Te role, między innymi, uczyniły Eastwooda trwałą kulturową ikoną męskości.

Filmy z Clintem Eastwoodem

Za swoją pracę w filmie „Western Unforgiven” („Bez przebaczenia”) (1992) i dramacie sportowym „Million Dollar Baby” („Za wszelką cenę”) (2004), Eastwood zdobył Oscara dla najlepszego reżysera i najlepszego filmu, a także otrzymał nominacje do nagrody dla najlepszego aktora. Filmy z Clintem Eastwoodem to komercyjne sukcesy, jak na przykład komedia przygodowa „Every Which Way But Loose” („Każdy sposób jest dobry”) (1978) i jej kontynuacja, komedia akcji „Any Which Way You Can” („Jak tylko potrafisz”) (1980). Inne popularne filmy z Clintem Eastwoodem to „Western Hang 'Em High” („Powieście go wysoko”) (1968), thriller psychologiczny „Play Misty for Me” („Zagraj dla mnie Misty”) (1971), film kryminalny „Thunderbolt and Lightfoot” („Piorun i Lekka Stopa”) (1974), „The Western The Outlaw Josey Wales” („Wyjęty spod prawa Josey Wales”) (1976), film więzienny „Escape from Alcatraz” („Ucieczka z Alcatraz”) (1979), film akcji „Firefox” (1982), „Western Pale Rider” („Niesamowity jeździec”) (1985). Filmy z Clintem Eastwoodem to także filmy wojenne, jak np. „Where Eagles Dare” („Tylko dla orłów”) (1968), „Kelly’s Heroes” („Złoto dla zuchwałych”) (1970) czy też ​​”Heartbreak Ridge” („Wzgórze rozdartych serc”) (1986) ), thriller akcji „In the Line of Fire” („Na linii ognia”) (1993), dramat romantyczny „The Bridges of Madison County” („Co się wydarzyło w Madison County”) (1995) oraz dramat „Gran Torino” (2008).

Filmy Clinta Eastwooda

Poza reżyserią wielu własnych filmów, w których wystąpił, możemy oglądać filmy Clinta Eastwooda, w których aktor nie pojawił się, ale wyreżyserował, jak na przykład tajemniczy dramat „Mystic River” („Rzeka tajemnic”) (2003) i wojenny film zatytułowany „Letters from Iwo Jima” („Listy z Iwo Jimy”) (2006), za który otrzymał nominację do nagród słynnej Academy Award. Później natomiast wyreżyserował dramat „Changeling” („Oszukana”) (2008) i południowoafrykański biograficzny dramat polityczny „Invictus” („Invictus – Niepokonany”) (2009). Natomiast jego dramat wojenny biograficzny pt. „American Sniper” („Snajper”) (2014) ustanowił rekordy kasowe będąc największym otwarciem w historii filmów Eastwooda.

Filmy Clinta Eastwooda są produkcjami, za które Eastwood otrzymał wiele pochwał krytycznych we Francji, w tym za niektóre, które nie zostały dobrze przyjęte w Stanach Zjednoczonych. Eastwood otrzymał dwa najwyższe wyróżnienia Francji: w 1994 r. otrzymał nagrodę Komendanta Orderu Sztuki i Literatury, a w 2007 r., został odznaczony także medalem francuskiej Legii Honorowej. W 2000 roku filmy Clinta Eastwooda zostały docenione, bowiem Eastwood otrzymał na Włoskim Festiwalu Filmowy w Wenecji niezwykle prestiżowego Złotego Lwa za całokształt twórczości.

Brudny Harry

„Brudny Harry” („Dirty Harry”) – jest amerykańskim filmem z 1971 roku, wyreżyserowanym przez Dona Siegela. Rolę główną zagrał rzecz jasna Clint Eastwood – jako detektyw Harry Callahan, który ściga zabójcę o pseudonimie Skorpion. Aktor doskonale kreuje tam rolę małomównego, samotnego detektywa, który rzuca niejako wyzwanie światu aby tylko dorwać seryjnego zabójcę.

Film odniósł niewątpliwy sukces, w związku z czym mogły później powstać cztery dalsze pełnometrażowe części, z motywem przewodnim w postaci „gliniarza niezłomnego”, poniekąd wyalienowanego, który robi wszystko by odnieść dochodzeniowy sukces., ale wbrew decyzjom przełożonych.

Finałowa scena, w której bohater wyrzuca do rzeki swoją policyjną odznakę nawiązuje do podobnej sceny w klasycznym westernie pod tytułem „W samo południe”.

Kolejne części Brudnego Harry’ego to: „Brudny Harry” (1971); „Siła Magnum” (1973); „Strażnik prawa” (1976); „Nagłe zderzenie” (1983) oraz „Pula śmierci” (1988).

Westerny z Clintem Eastwoodem

• „Rawhide” (1959-1966), reż. Thomas Carr.
• „Dolarowa trylogia”, czyli popularna nazwa serii złożonej z trzech spaghetti westernów w reżyserii Sergia Leonego z połowy lat 60. XX wieku, w roli głównej z Clintem Eastwoodem. W skład tejże trylogii wchodzą trzy filmy: 1. „Za garść dolarów” (1964); 2. „Za kilka dolarów więcej” (1965); 3. „Dobry, zły, brzydki” (1966).
• „Powieście go wysoko” (1968), reż. Ted Post.
• „Joe Kidd” (1972), reż. John Struges.
• „Mściciel” (1973), reż. Clint Eastwood.
• „Wyjęty spod prawa Josey Wales” (1976), reż. Clint Eastwood.
• „Muły siostry Sary” (1979), reż. Don Siegel.
• „Bronco Billy” (1980), reż. Clint Eastwood.
• „Niesamowity jeździec” (1985), reż. Clint Eastwood.
• „Bez przebaczenia” (1992), reż. Clint Eastwood.

Clint Eastwood – związki i dzieci

Eastwood miał wiele przypadkowych i poważnych związków o różnej długości i intensywności, z których wiele pokrywało się. Pomiędzy Maggie Johnson w 1953 r. a poślubem z nią, miał romans, który rzekomo spowodował, że dziecko zostało oddane do adopcji. Prowadził romanse, kiedy był żonaty z Johnson, zaliczył w tym 14-letni związek z aktorką i kaskaderką Roxanne Tunis, która urodziła mu córkę Kimber w 1964 r.. Johnson podobno tolerowała otwarte małżeństwo z Eastwoodem mając razem dwoje dzieci, Kyle (ur. 1968) i Alison (ur. 1972). Johnson i Eastwood ostatecznie rozwiedli się. W 1975 roku aktorka Sondra Locke zaczęła mieszkać z Eastwoodem. Poważnie traktowała tę relację i była zrozpaczona, gdy później odkryła, że ​​Eastwood nadal utrzymuje stosunki seksualne z innymi kobietami. W tym czasie Eastwood miał dwoje dzieci, Scott (ur. 1986) i Kathryn (ur. 1988) z Jacelyn Reeves, wysoko wykwalifikowaną stewardesą. Kiedy Locke i Eastwood rozstali się w 1989 r., Locke złożyła pozew. W latach 90. Clint był związany z aktorką Frances Fisher, która urodziła córkę Francescę Eastwood (ur. 1993). Eastwood był żonaty po raz drugi z Diną Ruiz w 1996 roku, która urodziła ich córkę Morgan w tym samym roku. Małżeństwo Ruiza i Eastwooda trwało do 2013 r. Od tego czasu był widziany z innymi kobietami.

W ten sposób Clint Eastwood ma siedmioro dzieci. Ma w związku z powyższym czworo dzieci spoza formalnych związków.

Córki

Jedna z córek to Morgan (ur. w 1996 roku) , to ta, która stawia już swe pierwsze kroki w kinomatografii. Francesca (ur. w 1993 r.) natomiast jest tą, która jest 3 lata starsza od wspomnianej Morgan – jest seksowną 20-latką ostrzącą sobie zęby na wielką karierę w ogólniepojętym show-biznesie. Pracuje tymczasem jako aktorka i modelka. Morgan i Francesca wystąpiły w reality ukazującym kulisy ich życia, jako córki samego we własnej osobie – ClintaEastwooda. Następna natomiast w kolejności, według starszeństwa, to Kathryn. Przyszła na świat w 1988. Z kolei Alison (ur. w 1968 roku – kolejna córeczka sławnego tatusia. Zajmuje się, co oczywiste, aktorstwem. Kimber jest jednak najstarszą córką słynnego aktora. Jest ona jego pierwszym dzieckiem (ur. w 1964 roku). Zagrała wprawdzie w kilku filmach, jednak nie zrobiła powalającej kariery. Obecnie pracuje jako producentka.

Synowie

Oprócz pięciu prześlicznych córek Clint Eastwood ma też dwóch całkiem przystojnych synów. Scott (ur. w 1972 roku) to 37-latek i może pochwalić się już kilkoma dość ciekawymi rolami w filmie. Najstarszy męski potomek Eastwooda to z kolei Kyle (ur. w 1968 roku) – na co dzień jest muzykiem jazzowym.

Clint Eastwood – ciekawostki

• Wybrany w 1986 r. Eastwood mógł służyć przez dwa kolejne lata będąc burmistrzem bezpartyjnego biura Carmel-by-the-Sea, w Kalifornii.
• Broń Brudnego Harry’ego, czyli rewolwer S&W Model 29 wykorzystujący nabój .44 Magnum został, dzięki tejże serii filmowej, jedną z najpoważniejszych ikon popkultury.
• W 1967 roku Clint Eastwood założył wytwórnię filmową Malpaso Productions.
• Główną rolę w filmie „Brudny Harry” miał początkowo grać Frank Sinatra, ale miał wypadkek, na skutek którego miał niesprawna rękę. Zanim jednak rolę tą przyjął Eastwood, propozycję roli odrzucali kolejno tacy jak John Wayne, Steve McQueen i Paul Newman.
• Miał reżyserować film „Pierwszy człowiek”. Ostatecznie jednak zamiast niego angaż otrzymał Damien Chazelle.
• Wystąpił w pięciu dużych kampaniach reklamowych, w tym swetrów projektanta Roberta L. Greena; ostatnią została kampania Chryslera, dla którego to aktor użyczył swego wizerunku.
• Postać Skorpiona występująca w brudnym Harrym, oparto na prawdziwym seryjnym zabójcy o pseudonimie Zodiak, który grasował w San Francisco i jego okolicach w końcówce lat 60. XX wieku. Prawdziwy Zodiak jednak, w odróżnieniu od filmowego, nigdy nie został schwytany.

Źródła

Zdjęcie pochodzi z portalu flickr.com. Autorem jest Raffi Asdourian. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY 2.0.

https://en.wikipedia.org/wiki/Clint_Eastwood
https://pl.wikipedia.org/wiki/Clint_Eastwood
https://www.britannica.com/biography/Clint-Eastwood/Films-of-the-1990s
https://pl.wikipedia.org/wiki/Brudny_Harry
https://dodoodad.com/jacelyn-reeves-biography
http://www.plotek.pl/plotek/56,79592,13147839,Oto_piekne_corki_slynnego_hollywoodzkiego_aktora_.html
https://www.filmweb.pl/person/Clint.Eastwood/trivia