Aleksander Kwaśniewski

Aleksander Kwaśniewski – urodzony 15 listopada 1954 roku w Białogardzie, polski polityk, prezydent Polski w latach 1995 – 2005.

Krótki życiorys Aleksandra Kwaśniewskiego

Aleksander Kwaśniewski przyszedł na świat 15 listopada 1954 roku w Białogardzie. Jest polskim politykiem. W latach 1995 – 2005 był prezydentem Polski. Zdobył wykształcenie średnie, następnie podjął studia na Wydziale Ekonomiki Transportu na Uniwersytecie Gdańskim, nie składając jednak pracy magisterskiej. W rządzie Zbigniewa Messnera w latach 1985-1987 był Ministrem ds. Młodzieży. Natomiast w rządzie Mieczysława Rakowskiego w latach 1988 – 1989 był członkiem Prezydium Rządu i przewodniczącym Komitetu Społeczno-Politycznego Rady Ministrów. Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu. Jako członek PZPR był również współtwórcą i pierwszym przewodniczącym Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. W roku 1991 był współzałożycielem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych Aleksander Kwaśniewski był posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Przewodniczył SLD w latach 1991-1995. Jako prezydent Rzeczpospolitej działał zdecydowanie na rzecz przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Współpracował i utrzymywał kontakty z wieloma głowami państw, na przykład USA i UK, czy też Japonii. Na wniosek rządu Leszka Millera zadecydował również o wysłaniu polskich wojsk do Iraku. Działał w kraju na rzecz przyjęcia nowej konstytucji RP. Był mediatorem w trakcie pomarańczowej rewolucji na Ukrainie.

Biografia rozszerzona Aleksandra Kwaśniewskiego

Studia i początki w SZSP

Na lata 1973–1977 przypadł okres jego studiów na kierunku handel zagraniczny Uniwersytetu Gdańskiego. Jednak pracy magisterskiej nie złożył. Później, w tatach 1976 – 1977 działał w ramach Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, natomiast w latach 1977 – 1979 był wiceprzewodniczącym gdańskiego zarządu wojewódzkiego i członkiem naczelnych władz wymienionego SZSP, będąc wkrótce redaktorem naczelnym pisma „itd”, następnie „Sztandaru Młodych”.

Jako działacz PZPR

W roku 1977 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozostając w niej do roku 1990. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych był najpierw ministrem ds. młodzieży, później przewodniczącym KMiKF (Komitety Młodzieży i Kultury Fizycznej). Szczególna jego aktywność miała miejsce w gabinecie Mieczysława Rakowskiego, zajmował bowiem miejsce przewodniczącego Komitetu Społeczno – Politycznego Rady Ministrów, co zbiegło się w latach z jego przewodniczeniem Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu oraz członkostwem w Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Brał udział w Okrągłym Stole, zwłaszcza w jego obradach plenarnych, obradując też w Zespole do spraw Pluralizmu Związkowego, a także w Podzespole do spraw Stowarzyszeń i Samorządu Terytorialnego i Zespole do spraw Reform Politycznych.

Poseł SLD

Aleksander Kwaśniewski był w roku 1990 współtwórcą ugrupowania Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej, tam też przewodniczył do roku 1995. W roku 1991 natomiast organizował Sojusz Lewicy Demokratycznej, zostając posłem z okręgu warszawskiego na Sejm I i II kadencji, jednocześnie przewodniczącym SLD. Zasilił wówczas skład Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, Komisji Sprawiedliwości i Komisji Spraw Zagranicznych, później Komisji Budżetu i Finansów oraz Komisji Polityki Gospodarczej.

Kampania prezydencka

Jako kandydat SLD wystartował w wyborach prezydenckich w roku 1995, głosząc hasła „Wspólna Polska” i „Wybierzmy przyszłość”. Wówczas to konkurował o fotel prezydencki z Lechem Wałęsą. Wybory wygrał, mimo że towarzyszyły jego kampanii spore kontrowersje związane z jego wykształceniem, które zamiast być wyższym – tak jak Kwaśniewski oświadczył – okazało się być wykształceniem średnim, do czego też przyznał się, ale dopiero po zwycięstwie w wyborach. W tej kwestii miała miejsce wówczas sprawa sądowa, którą jednak umożono ze względu na brak znamion przestępstwa oraz fakt, iż to przekłamanie nie mogło mieć decydującego wpływu na wynik wyborów. W efekcie 23 grudnia 1995 doszło do zaprzysiężenia Aleksandra Kwaśniewskiego na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Reelekcja

Kampanie wyborczą do fotela prezydenckiego zwyciężył również w roku 2000. Jego hasłem wyborczym było wówczas „Dom wszystkich – Polska”. Miało wówczas miejsce, podobnie jak w kampanii z roku 1995, drugie kłamstwo, lecz o znaczeniu donioślejszym. Okazało się wówczas, że wbrew jego deklaracji lustracyjnej, w której oświadczył że nie był współpracownikiem SB, Aleksander Kwaśniewski był światomym tajnym współpracownikiem służb PRL. Na uwagę zasługuje też fakt, iż dokumentacje wiążące w tej sprawie zostały zniszczone. 23 grudnia 2000 roku Aleksander Kwaśniewski został ponownie zaprzysiężony.

Kierunek polityki

26 lutego 1999 Aleksander Kwaśniewski sygnował swym podpisem ratyfikacje akcesji Polski do NATO. Był wkrótce inicjatorem zorganizowanej w Warszawie w listopadzie 2001 międzynarodowej konferencji przywódców państw Europy Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Spotkanie to było poświęcone wzmocnieniu działań regionu mając na względzie zwalczanie światowego terroryzmu.

Był zwolennikiem akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej, czemu dał wyraz 16 kwietnia 2003 – wówczas to na szczycie Unii Europejskiej w Atenach, stał na czele polskiej delegacji państwowej. Wobec tego ówczesny premier Leszek Miller mógł podpisać traktat akcesyjny do tych struktur.

8 i 9 czerwca 2003 odbyło się krajowe referendum, w którym społeczeństwo polskie zadecydowało o akcesji Polski do UE. 23 lipca tego samego roku Aleksander Kwaśniewski dokonał ratyfikacji Traktatu o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.

17 marca 2003 Aleksander Kwaśniewski, na wniosek premiera Leszka Millera, wydał postanowienie o użyciu polskich wojsk w Iraku, co związane było z uprzednią rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ. Polscy żołnierze przebywali na terenie takich krajów jak Arabia Saudyjska, Irak, Bahrajn, Kuwejt, czy też Jordania. Kontyngent został wkrótce powiększony do 2000 żołnierzy. Misję zakończyła decyzja premiera Donalda Tuska 30 października 2008 roku.

Ciekawostki o Aleksandrze Kwaśniewskim

• We wrześniu 1999 brał udział w obchodach 59. rocznicy zbrodni katyńskiej. Aleksander Kwaśniewski był wyraźnie pod wpływem alkoholu. Kancelaria prezydenta tymczasem nazwała to „pourazowym zespołem przeciążeniowym goleni prawej”.
• Pod koniec 2004 brał aktywny udział w rozmowach pomiędzy stronami sporu na Ukrainie, mianowicie między Wiktorem Juszczenką a Wiktorem Janukowyczem.
• W kampanii wyborczej Aleksandra Kwaśniewskiego, przy opuszczaniu śmigłowca, prezydencki minister Marek Siwiec zakreślił w powietrzu znak krzyża w kierunku witających go urzędników i działaczy partyjnych. Wychodzący za nim Aleksander Kwaśniewski zapytał go wówczas „Czy minister Siwiec całował już ziemię kaliską?”, na co tamten ukląkł i wykonał gest całowania ziemi, niejako parodiując zachowanie Jana Pawła II.
• Aleksander Kwaśniewski był tajnym współpracownikiem SB o pseudonimie „Alek”.
• Aleksander Kwaśniewski nie ma wyższego wykształcenia.
• Aleksander Kwaśniewski zaprzeczył, jakoby Lech Wałęsa współpracował z SB.

Cytaty Aleksandra Kwaśniewskiego

„Banalne dla naukowców stwierdzenie, że skręt jest mniej groźny od wódki, to dla wielu Polaków trudna do przyjęcia rewelacja.”

„Chcę zaapelować do wszystkich Polaków i Rosjan i do wszystkich ludzi dobrej woli, abyśmy tak postępowali i tak kształtowali nasze stosunki i wychowywali nowe pokolenie, aby nigdy nie doszła do głosu ideologia pogardy do człowieka.”

„Ciasto powinno być tak wyrobione, aby mieć konsystencję sprawiającej przyjemność kobiecej piersi.”

Źródła

• Zdjęcie
  • EUI (Flickr)
• Treść
  • https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Kwa%C5%9Bniewski
  • https://biografia24.pl/aleksander-kwasniewski/
  • http://www.se.pl/wiadomosci/wybory-2010/prezydenci-polski/prezydenci-polski-aleksander-kwasniewski-1995-2005_142191.html