Aleksander Dumas

Aleksander Dumas (1802-1870) był  francuskim pisarzem i dramaturgiem, autorem dzieł takich jak „Hrabia Monte Christo” i „Trzej muszkieterowie”.

Wszystkie powieści miłosne Aleksandra Dumasa zostały umieszczone w niechlubnym indeksie librorum prohibitorum, dekretem z roku 1863.

Aleksander Dumas – życiorys

Wczesne lata

Aleksander Dumas urodził się jako Dumas Davy de la Pailleterie 24 lipca 1802 r. w miejscowości Villers-Cotterêts we Francji, jako syn Marie Louise Labouret i generała Thomasa-Alexandre Davy de la Pailleterie. Nazwisko Dumas zostało przejęte od babki Aleksandra, zniewolonej Haitanki Marie-Césette Dumas. Jego dziadkiem był markiz Alexandre Antoine Davy de La Pailleterie. Thomas-Alexandre przyjął nazwisko Dumas, kiedy zaciągnął się do armii Napoleona, gdzie zyskał wątpliwy przydomek „Czarny Diabeł”.

Ojciec Dumasa, Thomas-Alexandre, awansował do stopnia generała w wieku 31 lat, najwyższego stopnia spośród wszystkich czarnych w armii europejskiej. W 1797 roku odznaczył się w bitwie pod Adygą, kiedy zaskoczył i pokonał austriacką baterię. Thomas-Alexandre opuścił siły zbrojne po sporze z Napoleonem w sprawie jego kampanii w Egipcie. Był równiez w związku z tym więziony przez prawie dwa lata i zmarł wkrótce po uwolnieniu. Po śmierci męża Marie Louise Labouret ciężko pracowała, aby zapewnić wykształcenie swojemu synowi. Dumas uczęszczał do szkoły Abbé Grégoire, po czym zrezygnował, aby podjąć pracę jako pomoc miejscowego notariusza.

Kariera pisarska

W 1822 roku Dumas przeniósł się do Paryża i zagłębił się w świat literatury. Pracując jako skryba dla księcia Orleańskiego, późniejszego króla Ludwika Filipa, Dumas zaczął pisać sztuki, zarówno komedie, jak i dramaty. Styl romantyczny Dumasa – często porównywany do jego współczesnego i rywala, Victora Hugo – okazał się wyjątkowo popularny.

Dumas był płodnym autorem esejów, opowiadań i powieści, a także sztuk teatralnych i dzienników podróżniczych. Jego zainteresowania obejmowały również przestępczość i szeroki wachlarz intryg oraz skandali. Napisał osiem tomów esejów na temat niesławnych przypadków historycznych, takich jak Lucrezia Borgia i Cesare Borgia, oraz nazwisk bardziej współczesnych jego czasom, jak Karl Ludwig Sand. Jednak wielki sukces odniósł dzięki powieściom „Hrabia Monte Christo” i „Trzej muszkieterowie”, początkowo wydawanym w formie serialowej. „Trzej muszkieterowie” byli jedną z trzech powieści wydanych w ramach jego „Romanse D’Artagnan”, pozostałe to „Dwadzieścia lat później” i „Wiceminister Bragelonne: dziesięć lat później”. Historia „Człowiek w żelaznej masce” z Le Vicomte de Bragelonne również wyróżnia się jako jedna z jego najbardziej znanych, w których zaczytywały się tysiące mu współczesnych. Wśród wielu jego tomów powieści romantycznych znajduje się również trylogia „Walezjusze”, która koncentruje się na królowej Małgorzacie, ostatniej z dynastii Kapetyngów, oraz osiem powieści zwanych romansami Marii Antoniny. Napisał także powieść fantazy „Wilczyce”, która jest uważana za jedną z najwcześniejszych książek o tematyce dotyczącej wilkołaków. Popularność jego pisarstwa sprawiła, że ​​Dumas stał się powszechnie znany we Francji i celebrytą w dużej części ówczesnej Europy.

Człowiek w żelaznej masce

Aleksander Dumas, w powieści „Wicehrabia de Bragelonne” pod żelazną maską ukrył brata bliźniaka ówcześnie żyjącego króla Ludwika XIV. Bohaterem jest zatem postać autentyczna, więzień przetrzymywany w cytadeli na Wyspie Świętej Małgorzaty u południowych wybrzeży Francji, a następnie w Bastylii. Człowiek ten miał założoną na twarzy żelazną maskę, której pod karą śmierci nikomu nie wolno mu było zdejmować. Tożsamość więźnia pozostaje do dziś nie tyle niejasna, co dość nieznana. Rzekomo był to włoski dyplomata nazwiskiem Marchiali. Natomiast według Woltera, do której odniósł się Dumas, był to przyrodni starszy brat króla Ludwika XIV – jego ojcem miał być sam kardynał Jules Mazarin, a matką słynna Anna Austriaczka, która notabene niezwykle ceniła kardynała i ufała mu. Na straży człowieka w żelaznej masce zawsze stał ten sam strażnik – Bénigne Dauvergne de Saint-Mars. Bohater miał według przekazu wiele nazwisk, tym samym i tożsamości. Został aresztowany pod nazwiskiem Eustachy Dauger. Zmarł 19 listopada 1703 w Bastylii jako Marchialy.

Życie osobiste Aleksandra Dumasa

Aleksander Dumas miał syna, również imieniem Aleksander, ze związku z Marie Laure Catherine Labay. Jego syn poszedł w jego literackie ślady, jego to autorstwa jest słynnna w świecie literatury „Dama kameliowa”. Tymczasem w 1840 roku A. Dumas poślubił aktorkę Idę Ferrier, ale i kontynuował swoje romanse z innymi kobietami. Miał co najmniej jedną nieślubną córkę Marie Alexandrine. Dumas na starość umawiał się z dużo młodszymi kobietami.

Śmierć i dziedzictwo

Aleksander Dumas zmarł 5 grudnia 1870 roku w domu swojego syna w Puys we Francji. Został pochowany na cmentarzu Villers-Cotterêts. W 2002 roku jego ciało zostało przeniesione do Panteonu w Paryżu, gdzie autor „Trzech muszkieterów” spoczywa wśród innych francuskich mistrzów literatury, takich jak jego rywal Victor Hugo, Émile Zola i Jean-Jacques Rousseau. „Alexandre Dumas w końcu zajmie swoje miejsce obok Victora Hugo i Emile’a Zoli, swoich braci w literaturze” – powiedział prezydent Jacques Chirac. „Z Tobą to dzieciństwo, godziny czytania rozkoszowane tajemnicą, emocjami, pasją, przygodą i polotem, które wkraczają do Panteonu. Z Tobą marzyliśmy.

Zawadiackie przygody Dumasa nadal przyciągają czytelników na całym świecie, a jego prace zostały przetłumaczone na ponad 100 języków i zaadaptowane do wielu filmów.

Ciekawostki o Aleksandrze Dumas

• Jego ojciec był synem markiza de la Pailleterie i czarnej niewolnicy, Cessette Dumas, urodzonej na San Domingo. W armii rewolucyjnej ojciec Dumasa dosłużył się stopnia generała Francji. Podczas kampanii egipskiej nieszczęśliwie jednak poróżnił się z ówczesnym głównodowodzącym sił francuskich, samym Napoleonem Bonaparte. W efekcie został uwięziony, podupadł na zdrowiu i wkrótce zmarł.
• Mały Aleksander Dumas nie był bynajmniej skory do nauki, raczej przeciwnie – w dzieciństwie nauczył się wprawdzie czytania i kaligrafowania, ale czuł pociąg raczej do jazdy konnej oraz fechtunku. Większą część czasu młody Dumas spędzał w otaczających rodzinną miejscowość lasach.
• Aleksander Dumas syn został doceniony w 1874 członkostwem w niezwykle prestiżowej Akademii Francuskiej, a w 1894 otrzymał w związku z dokonaniami order francuskiej Legii Honorowej.

Źródła

https://pl.wikipedia.org/wiki/Alexandre_Dumas
https://www.biography.com/writer/alexandre-dumas
https://www.britannica.com/biography/Alexandre-Dumas-pere
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alexandre_Dumas_(syn)

.