Mozart

Wolfgang Amadeus Mozart przyszedł na świat 27 stycznia 1756 roku z Salzburgu. Zmarł 5 grudnia 1791 roku w Wiedniu). Był austriackim kompozytorem i wirtuozem gry na instrumentach klawiszowych. Jako że jego twórczość związana była z Wiedniem, zaliczany jest do tzw. trójki klasyków wiedeńskich.

Krótki życiorys Mozarta

Wolfgang Amadeusz Mozart przyszedł na świat  27 stycznia 1756 w Salzburgu. Był wybitnym przedstawicielem epoki klasycyzmu. Jeden z trzech słynnych klasyków wiedeńskich, obok takich jak Ludwik van Beethoven i Joseph Haydn. Był synem ojca Leopolda oraz matki Anny Marii z domu Pertl. Już w swych najmłodszych latach komponował na klawestynie swoje pierwsze utwory, nazywany nie bez przesady cudownym dzieckiem. Mając 6 lat wyjechał z ojcem w swą podróż po Europie, był m.in. w Monachium, Wiedniu, bywał we Francji i Anglii, a także w Hadze, Amsterdamie, czy też Genewie i Zurychu, budząc u wielu zachwyt swoimi muzycznymi talentami. Będąc natomiast dorosłym mężczyzną zamieszkał w Wiedniu,  gdzie oprócz pracy kompozytorskiej mógł prowadzić dość bujne życie towarzyskie, owocujące też kulturalnym. Zdobywszy uznanie w roku 1787 Mozart został kompozytorem nie gdzie indziej, a na samym dworze cesarskim. Jego dorobek jest niezwykle bogaty, zarówno pod względem form, jak i objętości. 5 grudnia 1791 roku zmarł w Wiedniu. Nie zdążył przez to dokończyć swego „Requiem”, czyli ostatniego utworu, nad którym pracował do ostatnich chwil.

Biografia rozszerzona Mozarta

Początki zwiastujące geniusz

Przyszedł na świat w Salzburgu. Był synem Leopolda Mozarta i Anny Marii, jako ich siódme dziecko z kolei, przy czym piętka jego rodzeństwa odeszła jeszcze w wieku niemowlęcym. Swój pierwszy utwór – „Menuet i Trio” KV 1 skomponował w roku 1761. Od piątego roku życia pod kierunkiem swojego ojca uczył się gry na klawesynie.

Lata sześćdziesiąte XVIII wieku

W styczniu 1762 udał się do Monachium w pierwszą podróż artystyczną. Następnie był w Pasawie, Linz, wreszcie w Wiedniu. Wraz ze swoja siostrą zagrał wówczas w pałacach arystokracji, ale i przede wszystkim na dworze cesarskim. W drodze powrotnej do Salzburga dał jeszcze koncert w Bratysławie w roku 1763. Później, tego samego roku, odbył koncert w Monachium, jak również w Augsburgu, Schwetzingen, czy też Moguncji i Frankfurcie nad Menem, na koniec koncertując w Koblencji i Akwizgranie. Wreszcie jesień roku 1763 oznaczała dla Mozarta przybycie do Brukseli. Przełomowy miał się jednak okazać rok 1764, kiedy to dał koncert dla Ludwika XV w Wersalu oraz dla Jerzego III w pałacu Buckingham. W 1769 roku dzięki temu Mozart został awansowany na koncertmistrza kapeli arcybiskupiej.

Lata siedemdziesiąte

Na przestrzeni lat 1769 – 1773 trzykrotnie bywał we Włoszech. Został tam przyjęty jako członek Accademia Filarmonica. Jego muzyczny geniusz mógł wówczas dostrzec papież, wręczając mu tytuł Kawalera Orderu Złotej Ostrogi. W 1773 roku Mozart przybył ponownie do Wiednia, prawdopodobnie było to podyktowane poszukiwaniem stałej posady na dworze wiedeńskim. Spędził tam cztery miesiące, posady jednak nie uzyskał. Niemniej dzięki pobytowi w Wiedniu zaznajomił się m.in. z nowymi kwartetami Haydna. Później odbył na przełomie lat 1774–1775 wyjazdy do Monachium, komponując operę komiczną „Rzekoma ogrodniczka”, dyrygując jej prapremierą. W 1777 roku Mozart w Monachium mógł dzięki temu poznać szesnastoletnią sopranistkę Alojzę Weber, przeżywając swą miłość. W tym samym roku Mozart odbył kolejną podróż po Europie – za kierunek obierając Monachium i Mannheim, by następnie przyjechać do Paryża, gdzie planował otrzymać pewną posadę, co niestety znów okazało się fiaskiem. Ponownie wyruszył w drogę do Salzburga, tym razem również przez Mannheim i Monachium. Spotkał się ponownie z miłością Alojzą Weber, jednak ona nie odwzajemniała jego uczuć. W 1779 Mozart wrócił do Salzburga, gdzie uzyskał stanowisko u ówczesnego księcia arcybiskupa – hrabiego Hieronymusa von Colloredo. Lata 1779 i 1780 przyszło Mozartowi spędzić w Salzburgu. Wtedy też otrzymał zamówienie, mianowicie miał apisać wielkią operę na rozpoczęcie sezonu operowego, który miał mieć miejsce w grudniu 1780 w Monachium. W ten sposób powstała „Idomeneo, król Krety”. W listopadzie 1780 Mozart udał się do Monachium, gdzie nosił się z zamiarem ukończenia prac nad dziełem.

Małżeństwo, „Wesele Figara” i śmierć przedwczesna

Prapremiera „Idomeneo” odbyła się 29 stycznia 1781. Jakkolwiek jego miłość do Alojzy Weber nie wygasła, to wówczas spodobała mu się jej siostra, Konstancja. 4 sierpnia w 1782 r. Mozart ożenił się z Konstancją Weber (1762–1842), która była śpiewaczką. Małżeństwo miało następnie potrwać dziewięć lat, w czasie których jego małżonka powiła szóstkę dzieci (czwórka zmarła przedwcześnie). Mieszkał już wówczas na dobre w Wiedniu, komponując na przykład „Uprowadzenie z seraju”. Prawykonanie „Mszy C-dur” KV 427 miało miejsce 26 października 1782. W Wiedniu spędził ostatnie lata swego życia, w apartamencie położonym w pobliżu katedry Św. Szczepana. Nadszedł rok 1786 a wraz z nim „Wesele Figara”. Dwa miesiące później już nie żył. Ciężko bowiem zachorował.

Legenda oraz fakty

Wokół faktów na temat jego zgonu zdążyło wówczas narosnąć wiele legend romantycznych. Tymczasem można pokusić się dziś o diagnozę, mianowicie cierpiał na gorączkę reumatyczną z całym szeregiem powikłań neurologicznych, natomiast bezpośrednim powodem śmierci był upust krwi zastosowany przez medyka.

Przed samą śmiercią pracował nad swym „Requiem”, utwór którego nie skończył, został dokończony na prośbę jego żony przez dwóch kompozytorów – Franza Xaver Sussmayra i Josepha Eyblera.

Życie i twórczość Mozarta

Dziś uważa się, że życie Mozarta nie było trudne, a to ponieważ dość często otrzymywał wynagrodzenia za swoją pracę. Był przy tym rozrzutny, prowadząc ekstrawagancki styl życia. Poniekąd wymagały to chęci aktywnego życia w środowisku twórczym, przy czym znaczną część przychodów pochłaniała jego żona Konstancja, bywająca często na przykład w uzdrowiskach Baden.

Żył niecałe 36 lat, podczas których jednak zdążył skomponować kilkaset charakterystycznych dla siebie koncertów fortepianowych, fletowych, skrzypcowych, oraz też na inne instrumenty solowe z wykorzystaniem towarzystwa orkiestry, w tym blisko 20 mszy oraz inne utwory klasyfikowane jako muzyka kościelna, ponadto 13 oper, które do dnia dzisiejszego pozostają w repertuarze wszystkich znaczących teatrów operowych świata (takie jak choćby „Wesele Figara”, „Uprowadzenie z seraju”, „Don Giovanni”, „Cosí fan tutte”, „Czarodziejski flet”, czy też „Idomeneo, król Krety”). Mozart pozostaje również w pamięci jako wielki twórca utworów solowych i kameralnych. Jest także uważany za prekursora muzyki rozrywkowej.

Ciekawostki o Mozarcie

• Już w wieku 5 lat skomponował swój pierwszy utwór.
• Pierwsza symfonia Mozarta powstała w wieku jego 8 lat.
• Szacuje się, że był twórcą przeszło sześciuset kompozycji.
• Wbrew legendom nie żył skromnie, lecz przeciwnie – cieszył się pieniędzmi biorąc udział w życiu towarzyskim bohemy artystycznej Wiednia.
• Miał sześcioro rodzeństwa, z czego przeżyła tylko jego siostra, z którą koncertował u początków swej kariery muzycznej.
• Dziś już wiemy, że Mozart najpewniej cierpiał na gorączkę reumatyczną.
• Bezpośrednią przyczyną jego zgonu było upuszczenie krwi przez lekarza.
• Swą pierwszą operę skomponował już w wieku 12 lat!
• Jako piętnastolatek miał już na swym koncie przeszło 100 utworów!
• Przyjmuje się, czego dowodem są zachowane źródła, iż Mozart nuty pisał bardzo szybko, ale co najważniejsze muzykę na papier przelewał od razu w wersji skończonej i bez poprawek oraz żadnych skreśleń. Miał rewelacyjną pamięć, dowodem miała być jego umiejętność bezbłędnego zapisywania utworów po jednorazowym ich usłyszeniu.

Cytaty Mozarta

„Smak śmier­ci jest na moim języ­ku. Czuję coś nie z te­go świata.”

„Śmierć jest kluczem, który ot­wiera bramę do praw­dzi­wego szczęścia.”

Pe­wien młodzieniec za­pytał Mo­zar­ta, jak skom­po­nować sym­fo­nię. Od­parł, że jest jeszcze zbyt młody i po­radził mu zacząć od ballad.
– Ale pan kom­po­nował sym­fo­nie mając 10 lat! – zap­ro­tes­to­wał młodzieniec.
– To praw­da, lecz ja ni­kogo nie py­tałem, jak się to ro­bi – od­parł Mozart.

„Pi­sałem to dla siebie.” (Mozart o swojej twórczości).

Źródła

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Wolfgang_Amadeus_Mozart
• https://biografia24.pl/wolfgang-amadeus-mozart/
• http://wypracowania24.pl/historia/9499/wolfgang-amadeusz-mozart-biografia