Fryderyk Chopin przyszedł na świat w 1810 roku w Żelazowej Woli. Zmarł w Paryżu w roku 1849. Był jednym z najwybitniejszych polskich kompozytorów i pianistów.
Krótki życiorys Fryderyka Chopina
Fryderyk Chopin przyszedł na świat w Żelazowej Woli w 1810 roku. Był jednym z najwybitniejszych polskich kompozytorów i czołowym przedstawicielem muzyki okresu romantyzmu na świecie. Łączył elementy polskiej muzyki ludowej z pierwiastkami muzyki doby romantyzmu. Jego utwory cechowało nowatorstwo w dziedzinie harmonii i techniki pianistycznej. Stworzył niepowtarzalny, rozpoznawalny od pierwszego taktu styl muzyczny. Nazywany jest „poetą fortepianu”. Jego muzyka w okresie polskich powstań narodowych symbolizowała uczucia patriotyczne. Pod wpływem powstania listopadowego napisał Etiudę Rewolucyjną. Był twórcą ballad, etiud, fantazji, koncertów, mazurków, nokturnów, pieśni, polonezów, preludiów, walców, sonat i scherz. Był też wybitnym pianistą. Zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu.
Od 1927 roku organizowany jest w Polsce Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (najstarszy na świecie monograficzny konkurs muzyczny). Od 1946 roku w Dusznikach Zdroju, a od 1959 roku w Mariańskich Łaźniach odbywa się Festiwal Chopinowski.
Biografia rozszerzona Fryderyka Chopina
Edukacja i początki w Polsce
Fryderyk Franciszek Chopin przyszedł na świat w 1810 roku w Żelazowej Woli. Jego ojciec był pedagogiem języka i literatury francuskiej, prowadził też elitarny internat, w którym mieszkali dobrze urodzeni synowie, mianowicie polskich rodów arystokratycznych. Już w wieku sześciu lat Fryderyk Chopin pobierał naukę gry na fortepianie u wybitnego Wojciecha Żywnego, a od 1822 roku kompozycji u nie mniej zasłużonego Wojciecha Elsnera. Już w wieku siedmiu lat skomponował pierwsze polonezy i marsz. Rok później miał miejsce jego debiut koncertowy – publiczny koncert fortepianowy. W latach 1823 – 1826 uczył się w Liceum Warszawskim. W wieku szesnastu lat po raz pierwszy koncertował za granicą, odwiedził wówczas Berlin i Wiedeń. Lata 1826 – 1829 były dla Chopina czasem wytężonych studiów w Szkole Głównej Muzyki, która była częścią Wydziału Nauki i Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Koncertował w Wiedniu ponownie w roku 1829. Oprócz tego uczestniczył w życiu muzycznym Warszawy. To dzięki również inspirującym kontaktom powstały „Wariacje B-dur”, oparte na operze „Don Giovanni”, oraz „Ronda”, oparte na muzyce ludowej. W 1830 roku odbył się jego ostatni koncert w Warszawie – Fryderyk Chopin wykonał wtedy swoje utwory „Koncert fortepianowy f-moll (opus 21), e-moll (opus 11)” oraz „Fantazje na tematy polskie”. W listopadzie 1830 roku ostatecznie opuścił Polskę. Krótko przebywał w Wiedniu, a w 1831 roku wyjechał do Paryża.
Emigracja we Francji
Emigracja oraz klęska powstania listopadowego odcisnęły się znacznym piętnem na charakterze muzyki Chopina. Ludowość, jakże obecna dotychczas, twórca zastąpił dramatyzmem i liryzmem. W Paryżu głównie koncertował. Udawało mu się często dawać liczne recitale w salonach arystokracji. Dużo komponował, lecz udzielał także lekcji gry na fortepianie. Nawiązał budujące kontakty, spotkał się i przyjaźnił z wieloma wybitnymi muzykami, np. Franciszkiem Lisztem, Feliksem Mendelssohnem – Bartholdym, Hektorem Berliozem, Robertem Schumannem, oraz polskimi intelektualistami przebywającymi na emigracji, m.in. Adamem Mickiewiczem i Julianem Ursynem Niemcewiczem.
Romanse
W 1836 roku zaręczył się z Marią Wodzińską. Jednak zbyt słabe zdrowie było tym czynnikiem, który spowodował, że do małżeństwa nie doszło. Tymczasem skomponował „Walc As-dur”. W 1838 roku związał się z francuską pisarką Aurorą Dudecent, znaną szerzej pod pseudonimem George Sand. Razem odbyli wycieczkę na Majorkę, do Valldemossa, gdzie odpowiedni klimat zaowocował powstaniem chopinowskich Preludiów we wszystkich 24 tonacjach. Po powrocie do Francji w 1839 roku mógł spędzać letnie miesiące w posiadłości pisarki w Nohant. Jednak w 1847 roku, doszło do zerwania jakże udanego związku. W tym czasie stan zdrowia Chopina pozostawiał coraz więcej do życzenia. Jednocześnie dokładając nadludzkich niemal starań udało mu się stworzyć te mazurki i nokturny, które uchodzą za najpiękniejsze. W 1848 roku po raz ostatni koncertował w Paryżu. Przyszedł czas na jego wyjazd do Anglii i Szkocji, gdzie występował m.in. w Londynie na rzecz funduszu dedykowanego polskim emigrantom. Męczące podróże oraz angielski klimat wpłynęły negatywnie, znacznie pogarszając jego stanu zdrowia. Zmarł w Paryżu w 1849 roku.
Słowo o twórczości giganta
Muzyczny talent Fryderyka objawił się stosunkowo wcześnie, porównywano go z geniuszem Mozarta. Odniósł wielki sukces i zaskarbił sobie sympatię publiczności. Utwory przemyślał w najmniejszych drobiazgach. Oto czym jest jego twórczość. Koncerty chopinowskie odbywają się więc nieprzypadkowo. Cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem ze względu chociażby na samą sylwetkę artysty. Miał głęboki szacunek do dokonań artystycznych Mozarta i Bacha. Na przykład w akcie umiłowania Mozarta napisał „Wariacje B-dur”, Bacha – Fugę a-moll. Nie lubił romantyzmu, mimo że przypisywano mu taką cechę. Jego jedynym ukłonem w stronę epoki romantyzmu były ballady F-dur i g-moll. Zostały one skomponowane wedle samego kompozytora na temat „Jeziora Świteź” i „Świtezianki” Mickiewicza. Od początku komponowania Fryderyk Chopin miał wyjątkową skłonność do tematów polskich. Szczególnie zajmowały go polskie tańce ludowe – mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki, których elementy zawarł w słynnych Polonezach i Mazurkach.
Ciekawostki o Fryderyku Chopinie
- Nie ma pewności co do dokładnego dnia jego urodzin, ponieważ w źródłach pojawiają się dwie daty: 22 lutego i 1 marca.
- Regularną naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku sześciu lat.
- Fryderyka podziwiano na salonach warszawskiej arystokracji. Stołeczne gazety zachwycały się Chopinem, który skomponował pierwsze utwory jeszcze przed ósmym rokiem życia.
- W liceum i na studiach zdobył wszechstronną wiedzę, ale też nawiązał przyjaźnie, które pielęgnował do końca życia, o czym świadczy doskonale zachowana korespondencja.
- Fryderyk był bardzo lubiany przez kolegów. Zjednywał ich pogodnym usposobieniem i poczuciem humoru, które ratowało go również gdy przeżywał poważne problemy zdrowotne.
- Wakacje zazwyczaj spędzał na wsi, gdzie uczestniczył w wycieczkach po okolicy, polowaniach, wiejskich zabawach. W ten sposób da się wytłumaczyć obecność elementów ludowych w muzyce kompozytora.
- O jego popularności świadczą słowa polskiego skrzypka i kompozytora, Antoniego Orłowskiego: „wszystkim Francuzkom głowy zawraca, a w mężczyznach zazdrość wzbudza. Jest on teraz w modzie i niedługo świat ujrzy rękawiczki à la Chopin”.
Cytaty Fryderyka Chopina
„Posługujemy się dźwiękami, aby tworzyć muzykę, tak jak posługujemy się słowami, aby tworzyć język.”
„Słowo rodzi się z dźwięku – dźwięk przed słowem.”
„Czuję się sam, sam, sam, chociaż otoczony…”
„Nie ma nic wstrętniejszego niż muzyka bez ukrytego znaczenia.”
„Szczęśliwy, kto może być kompozytorem i wykonawcą zarazem.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Fryderyk_Chopin
- http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/life/biography/page/1
- http://culture.pl/pl/tworca/fryderyk-chopin
Ciekawe artykuły
